facebook မွာ ဓါတ္ပံုေတြ ့တယ္ - ရဲျမင့္သူby Ye Myint Thu on Sunday, September 23, 2012 at 1:37pm
·ငါတို႔ဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ အလင္းေရာင္မွိန္မွိန္မဟုတ္တဲ့ ေနာက္လိုက္တို႔ရဲ႕ေခတ္။ အေဆာက္အဦေတြ၊
သမိုင္း၀င္ လမ္းမႀကီးေတြဆီ ခ်ီတက္ ၾက၊ ခ်ီတက္ၾက၊ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ကို ေပးအပ္ၾကလို႔
ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ စစ္ေရးျပ ဆိုဗီယက္ စစ္သားေတြရဲ႕ အရည္အေသြးေတာက္ေတာက္ ဓါတ္ပံု။စီတန္း
လွည့္လည္ပြဲႀကီးက လုပ္သားျပည္သူေတြရဲ ့ရင္ဘတ္ဘင္ခရာသံ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ဓါတ္ပံု။ ကင္မရာမီးခြက္က
အလင္းေတြဖ်တ္ခနဲလင္းသြားၿပီး ႀကီးျမတ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ေတာ္ႀကီးရဲ ့႐ိုေဘာ့ႏွလံုးသားျဖင့္ ကရင္မလင္
ခ်စ္ျခင္း ကို လူထုက ခံယူဖို႔ မီးပံုးပ်ံနဲ႔ ေကာင္းကင္မွာ ခ်ိန္ဆြဲထားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးကားကား ဧရာမပံုေတြႀကီးဟာ ဆူညံတဲ့လက္ခုပ္သံေတြၾကားကို ေန၀န္းႀကီးပမာ ေပၚထြက္လာၿပီ။သူတို႔သံခေမာက္ေတြမွာ႐ုပ္ပိုင္းဘ၀ကို
ဖံုးကြယ္ဖုိ႔တူတံစဥ္တံဆိပ္ကေလးေတြ ေဆးမႈတ္ထားၿပီးေသြးစုပ္မႈမရွိတဲ့ သကၠရာဇ္ေတြဆီေရာက္ ေအာင္
ရင္ျပင္နီေပၚက တင့္ကားေတြဟာ ေတာႀကီးမ်က္မည္းဆီ၊ လူ႕ယဥ္ေက်းမႈ အေမွာင္ရာစုဆီ ေမာင္းႏွင္သြားၾကၿပီ။
သြားၿပီ ျမဴမႈန္ေတြဟာ အျပင္ကမၻာနဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေတာက္သြားရေလာက္ေအာင္ သမိုင္းကို
ပိတ္ဆို႔ထား လိုက္ၾကၿပီ။ `ဆိုဗီယက္ယူနီယံမွာ´ဆိုတဲ့ႏိုင္ငံေရးဟာသေတြကို ထင္ရွားတဲ့ စကားလံုးေတြအေနနဲ႔
ဆိုဗီယက္မွာဆို ေဘာလံုးက သင့္ကိုကန္လိမ့္မယ္။ ဆိုဗီယက္မွာဆို တီဗီက သင့္ကိုၾကည့္လိမ့္မယ္။
ဆုိဗီယက္မွာဆို ဘဏ္ေတြက သင့္ကိုဓားျပတိုက္လိမ့္မယ္။ ဆိုဗီယက္မွာဆို ေဗာ့ဒကာက သင့္ကို
ေသာက္လိမ့္မယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ေနာက္ေျပာင္ေရးသားထားတယ္။ facebook မွာ စတာလင္ရဲ႕ အဏုျမဴဗံုး
ထုတ္လုပ္ေရး စီမံကိန္းႀကီးမွာ ႐ိုက္ထားတဲ့ ထိပ္ တန္းလွ်ိဳ႕၀ွက္ဓါတ္ပံုေတြ၊စတာလင္၊ ႐ုစ့္စဗက္၊ ခ်ာခ်ီ၊
သံုးေယာက္တြဲ အျဖဴ အမည္းဓါတ္ပံုေတြတင္ထားၿပီး ႏွစ္ခ်က္ကလစ္လိုက္ရင္ က်ဳပ္တို႔ ပ်က္စီးေဆြး
ျမည့္သည့္တိုင္ က်ဳပ္တို႔စိုက္ခဲ့တဲ့သစ္ပင္ေတြ ပ်က္စီးေဆြးျမည့္မသြားေစရဘူး ဆိုတဲ့ စာတန္းနဲ႔။
ဘာအတြက္ ပန္းေတြပြင့္ေ၀ခဲ့ရၿပီး ရဲရဲေတာက္ စာလံုးႀကီးေတြ ဟာ ေမာ္စကိုၿမိဳ႕ရဲ႕ တိုက္ျမင့္ႀကီးေတြ
ေပၚမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားခဲ့ရသလဲ။ လူေပါင္း သန္း ၅၀ ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ စစ္ႀကီးအၿပီးမွာ စိုက္ပ်ိဳးေျမေတြ
ကတုတ္က်င္း ျဖစ္သြား၊ ေပါင္မုန္႔လွီးဓားေတြ လွံစြပ္ျဖစ္သြား၊ ေလေကာင္းေလသန္႔ေတြ ယမ္းခိုးကမ္းေငြ ့ျဖစ္သြား။
သတင္းစာေတြမရပ္သေရြ႕ သမိုင္းဟာ ရပ္မသြားဘူး။ ဘ၀နဲ႔ ကင္းကြာၿပီး သမိုင္းကို နားလည္ဖို႔အပင္အသစ္ေတြ၊
ရည္မွန္းခ်က္အသစ္ေတြ၊ ျမင္းစီးသူရဲေကာင္းပံုျပင္ေတြဟာ အလံုပိတ္ေကာင္းကင္ေအာက္ ေတာအုပ္ႀကီး
မ်ားအျဖစ္ ရွင္သန္ေပါက္ေရာက္။စုေပါင္းလယ္ယာေတြမွာဘ၀ကို ထြန္တံုး အျဖစ္၊ ရိကၡာစီမံကိန္းကို
ထြန္စက္အျဖစ္။ သီးႏွံေတြအထက္တိုးမလာဘဲ ေလ်ာ့ ေလ်ာ့လာၿပီး ဆိုဗီယက္ျပည္သူေတြ ေပါင္မုန္႔ေတာင္းေနၿပီ။
သူတို႔ကိုကိတ္မုန္႔ ေကၽြးလိုက္ရၿပီ။သမိုင္းကိုအဆံုးသတ္ေပးလိုက္ရျပီ။တင္းမာမုန္းတီးမႈေရခဲျပင္ခ်ပ္ၾကီးကြ်ံ၀င္
သြားျပီးစစ္ေအးရဲ ့မ်က္ကန္းေနာက္လိုက္ေတြ ျပဳတ္က်သြားခဲ့ၾကတယ္။
ငါတို႔ရဲ႕ အဘိုးေတြ။ အေဖ ေတြရဲ႕ သမိုင္း၀င္စြမ္းေဆာင္မႈေတြကို ေအာက္ေမ့ၿပီး က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အမွားေတြ ကို
ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္၊ ငါတို႔ေခတ္သည္ နီလာေရာင္မ်ားျဖင့္ျပည့္ေစ၊ ဥယ်ာဥ္မွဴး တို႔ ပ်ိဳးႀကဲေစ၊မိခင္တို႔ ပုခက္လႊဲေစ၊
ေန႔သည္ နက္႐ိႈင္း၍ ရွည္လ်ားေစ၊ ႏွလံုး သားသည္တိတ္ဆိတ္ျခင္းျဖင့္ ျပည့္ေစ၊ ပင္းပန္းႏြမ္းနယ္ခ်ိဳးငွက္
လူလက္မွ စပါးေစ့ကို ေကာက္ယူေစ။
Ref:
"ငါတို႔ေခတ္သည္ နီလာေရာင္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ေစ၊ ဥယ်ာဥ္မွဴး တို႔ ပ်ိဳးႀကဲေစ၊မိခင္တို႔ ပုခက္လႊဲေစ၊
ေန႔သည္ နက္႐ိႈင္း၍ ရွည္လ်ားေစ၊ႏွလံုး သားသည္တိတ္ဆိတ္ျခင္းျဖင့္ ျပည့္ေစ၊
ပင္းပန္းႏြမ္းနယ္ခ်ိဳးငွက္ လူလက္မွ စပါးေစ့ကို ေကာက္ယူေစ" စာသားမွာ
ျမသန္းတင့္ ဘာသာျပန္သည့္ လူမ်ား၊ သကၠရာဇ္မ်ား ၊ ဘဝ မွ မူရင္း စာေရးဆရာ
အီလ်ာ အာရင္ဘတ္ ၏ ကဗ်ာစာသားျဖစ္ပါသည္
·ငါတို႔ဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ အလင္းေရာင္မွိန္မွိန္မဟုတ္တဲ့ ေနာက္လိုက္တို႔ရဲ႕ေခတ္။ အေဆာက္အဦေတြ၊
သမိုင္း၀င္ လမ္းမႀကီးေတြဆီ ခ်ီတက္ ၾက၊ ခ်ီတက္ၾက၊ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ကို ေပးအပ္ၾကလို႔
ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ စစ္ေရးျပ ဆိုဗီယက္ စစ္သားေတြရဲ႕ အရည္အေသြးေတာက္ေတာက္ ဓါတ္ပံု။စီတန္း
လွည့္လည္ပြဲႀကီးက လုပ္သားျပည္သူေတြရဲ ့ရင္ဘတ္ဘင္ခရာသံ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ဓါတ္ပံု။ ကင္မရာမီးခြက္က
အလင္းေတြဖ်တ္ခနဲလင္းသြားၿပီး ႀကီးျမတ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ေတာ္ႀကီးရဲ ့႐ိုေဘာ့ႏွလံုးသားျဖင့္ ကရင္မလင္
ခ်စ္ျခင္း ကို လူထုက ခံယူဖို႔ မီးပံုးပ်ံနဲ႔ ေကာင္းကင္မွာ ခ်ိန္ဆြဲထားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးကားကား ဧရာမပံုေတြႀကီးဟာ ဆူညံတဲ့လက္ခုပ္သံေတြၾကားကို ေန၀န္းႀကီးပမာ ေပၚထြက္လာၿပီ။သူတို႔သံခေမာက္ေတြမွာ႐ုပ္ပိုင္းဘ၀ကို
ဖံုးကြယ္ဖုိ႔တူတံစဥ္တံဆိပ္ကေလးေတြ ေဆးမႈတ္ထားၿပီးေသြးစုပ္မႈမရွိတဲ့ သကၠရာဇ္ေတြဆီေရာက္ ေအာင္
ရင္ျပင္နီေပၚက တင့္ကားေတြဟာ ေတာႀကီးမ်က္မည္းဆီ၊ လူ႕ယဥ္ေက်းမႈ အေမွာင္ရာစုဆီ ေမာင္းႏွင္သြားၾကၿပီ။
သြားၿပီ ျမဴမႈန္ေတြဟာ အျပင္ကမၻာနဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေတာက္သြားရေလာက္ေအာင္ သမိုင္းကို
ပိတ္ဆို႔ထား လိုက္ၾကၿပီ။ `ဆိုဗီယက္ယူနီယံမွာ´ဆိုတဲ့ႏိုင္ငံေရးဟာသေတြကို ထင္ရွားတဲ့ စကားလံုးေတြအေနနဲ႔
ဆိုဗီယက္မွာဆို ေဘာလံုးက သင့္ကိုကန္လိမ့္မယ္။ ဆိုဗီယက္မွာဆို တီဗီက သင့္ကိုၾကည့္လိမ့္မယ္။
ဆုိဗီယက္မွာဆို ဘဏ္ေတြက သင့္ကိုဓားျပတိုက္လိမ့္မယ္။ ဆိုဗီယက္မွာဆို ေဗာ့ဒကာက သင့္ကို
ေသာက္လိမ့္မယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ေနာက္ေျပာင္ေရးသားထားတယ္။ facebook မွာ စတာလင္ရဲ႕ အဏုျမဴဗံုး
ထုတ္လုပ္ေရး စီမံကိန္းႀကီးမွာ ႐ိုက္ထားတဲ့ ထိပ္ တန္းလွ်ိဳ႕၀ွက္ဓါတ္ပံုေတြ၊စတာလင္၊ ႐ုစ့္စဗက္၊ ခ်ာခ်ီ၊
သံုးေယာက္တြဲ အျဖဴ အမည္းဓါတ္ပံုေတြတင္ထားၿပီး ႏွစ္ခ်က္ကလစ္လိုက္ရင္ က်ဳပ္တို႔ ပ်က္စီးေဆြး
ျမည့္သည့္တိုင္ က်ဳပ္တို႔စိုက္ခဲ့တဲ့သစ္ပင္ေတြ ပ်က္စီးေဆြးျမည့္မသြားေစရဘူး ဆိုတဲ့ စာတန္းနဲ႔။
ဘာအတြက္ ပန္းေတြပြင့္ေ၀ခဲ့ရၿပီး ရဲရဲေတာက္ စာလံုးႀကီးေတြ ဟာ ေမာ္စကိုၿမိဳ႕ရဲ႕ တိုက္ျမင့္ႀကီးေတြ
ေပၚမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားခဲ့ရသလဲ။ လူေပါင္း သန္း ၅၀ ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ စစ္ႀကီးအၿပီးမွာ စိုက္ပ်ိဳးေျမေတြ
ကတုတ္က်င္း ျဖစ္သြား၊ ေပါင္မုန္႔လွီးဓားေတြ လွံစြပ္ျဖစ္သြား၊ ေလေကာင္းေလသန္႔ေတြ ယမ္းခိုးကမ္းေငြ ့ျဖစ္သြား။
သတင္းစာေတြမရပ္သေရြ႕ သမိုင္းဟာ ရပ္မသြားဘူး။ ဘ၀နဲ႔ ကင္းကြာၿပီး သမိုင္းကို နားလည္ဖို႔အပင္အသစ္ေတြ၊
ရည္မွန္းခ်က္အသစ္ေတြ၊ ျမင္းစီးသူရဲေကာင္းပံုျပင္ေတြဟာ အလံုပိတ္ေကာင္းကင္ေအာက္ ေတာအုပ္ႀကီး
မ်ားအျဖစ္ ရွင္သန္ေပါက္ေရာက္။စုေပါင္းလယ္ယာေတြမွာဘ၀ကို ထြန္တံုး အျဖစ္၊ ရိကၡာစီမံကိန္းကို
ထြန္စက္အျဖစ္။ သီးႏွံေတြအထက္တိုးမလာဘဲ ေလ်ာ့ ေလ်ာ့လာၿပီး ဆိုဗီယက္ျပည္သူေတြ ေပါင္မုန္႔ေတာင္းေနၿပီ။
သူတို႔ကိုကိတ္မုန္႔ ေကၽြးလိုက္ရၿပီ။သမိုင္းကိုအဆံုးသတ္ေပးလိုက္ရျပီ။တင္းမာမုန္းတီးမႈေရခဲျပင္ခ်ပ္ၾကီးကြ်ံ၀င္
သြားျပီးစစ္ေအးရဲ ့မ်က္ကန္းေနာက္လိုက္ေတြ ျပဳတ္က်သြားခဲ့ၾကတယ္။
ငါတို႔ရဲ႕ အဘိုးေတြ။ အေဖ ေတြရဲ႕ သမိုင္း၀င္စြမ္းေဆာင္မႈေတြကို ေအာက္ေမ့ၿပီး က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အမွားေတြ ကို
ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္၊ ငါတို႔ေခတ္သည္ နီလာေရာင္မ်ားျဖင့္ျပည့္ေစ၊ ဥယ်ာဥ္မွဴး တို႔ ပ်ိဳးႀကဲေစ၊မိခင္တို႔ ပုခက္လႊဲေစ၊
ေန႔သည္ နက္႐ိႈင္း၍ ရွည္လ်ားေစ၊ ႏွလံုး သားသည္တိတ္ဆိတ္ျခင္းျဖင့္ ျပည့္ေစ၊ ပင္းပန္းႏြမ္းနယ္ခ်ိဳးငွက္
လူလက္မွ စပါးေစ့ကို ေကာက္ယူေစ။
Ref:
"ငါတို႔ေခတ္သည္ နီလာေရာင္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ေစ၊ ဥယ်ာဥ္မွဴး တို႔ ပ်ိဳးႀကဲေစ၊မိခင္တို႔ ပုခက္လႊဲေစ၊
ေန႔သည္ နက္႐ိႈင္း၍ ရွည္လ်ားေစ၊ႏွလံုး သားသည္တိတ္ဆိတ္ျခင္းျဖင့္ ျပည့္ေစ၊
ပင္းပန္းႏြမ္းနယ္ခ်ိဳးငွက္ လူလက္မွ စပါးေစ့ကို ေကာက္ယူေစ" စာသားမွာ
ျမသန္းတင့္ ဘာသာျပန္သည့္ လူမ်ား၊ သကၠရာဇ္မ်ား ၊ ဘဝ မွ မူရင္း စာေရးဆရာ
အီလ်ာ အာရင္ဘတ္ ၏ ကဗ်ာစာသားျဖစ္ပါသည္