(၁)
ေခြးရူးျပန္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္ဖူးပါသလား ဟုပင္ ေမးရပါေတာ့မည္။မခိ်မဆန္႔ေ၀ဒနာခံစားရင္း ပါးစပ္မွ တံေထြးတဖီဖီေထြးလ်က္ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးေအာ္ဟစ္ကာ မ်က္စိမ်က္ဆံျပဴးျပဴးျဖင့္ ေတြ႕ရာျမင္ရာ ကုတ္ဖဲ႕ေနေသာ ေ၀ဒနာသည္တစ္ေယာက္၏ အေျခအေနကို ကၽြန္ေတာ္မည္သို႕စာဖြဲ႕ႏိုင္ပါမည္နည္း။
ေ၀ဒနာခံစားေနရပါေသာ(၁၅)ႏွစ္အရြယ္မိန္းကေလး၏ဖခင္ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ သည္ကၽြန္ေတာ့္ကို တိုင္တည္လ်က္ ဆရာ့စကားကိုနားမေထာင္ခဲ႕လို႕ ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့သမီးေလး ေရတိမ္နစ္ရပါၿပီဗ်ာ ဟု တတြတ္တြတ္ျမည္တမ္းငိုေၾကြးေနပါသည္။ သမီးရဲ႕ အသက္ကို ဘာမဟုတ္တဲ ႕ေငြေလးငါး ေျခာက္ေသာင္းနဲ႕ လဲလိုက္ရသလိုပါပဲလားဗ်ာ တဲ႕။ ကၽြန္ေတာ့ရင္ကို ၀ုန္းကနဲ႕ ထိမွန္ဖဲ႕ေၿခြသြားေသာ စကားတစ္ခြန္း ။
လြန္ခဲ႕ေသာ (၃)လခန္႕ကတစ္ဘက္ရြာမွအျပန္ ကၽြန္ေတာတို႕ရြာထိိပ္တြင္ရွိေသာ ထိုမိတ္ေဆြ၏အိမ္တြင္ ေနခိုရင္းကၽြန္ေတာ္ ခဏနားခဲ႕ဖူးသည္။ ထိုစဥ္ မိန္းကေလးက မစားႏီုင္မေသာက္ႏိုင္တမိွဳင္မွိဳင္္ျဖစ္ေနေသာ သူမ၏ေခြးေလးကို တိရစၦာန္ေဆးကုဆရာ၀န္ျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ့အားျပသခဲ႕သည္။ ေခြးေလး၏ေရာဂါ လကၡဏာမ်ားကိုစိစစ္လိုက္ေသာအခါ ေခြးရူးေရာဂါဟု ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ခဲ႕ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုေခြးကို ခ်က္ခ်င္း ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထိမ္းသိမ္းထားရန္ႏွင့္ ေခြးအား အိမ္ရွိလူမ်ားက လံုး၀ထိေတြ႔ ကိုင္ျခင္းမျပဳလုပ္ရန္ ကၽြန္ေတာ္ တားျမစ္ညႊန္ၾကားခဲ႕သည္။ ထိုအခါ မိတ္ေဆြ၏သမီးျဖစ္သူမိန္းကေလးက မေန႕က က်မလက္ကို တစ္ခ်က္ကိုက္လိုက္ေသးတယ္ ဆရာ တဲ႕။ကၽြန္ေတာ္ အလြန္အမင္းစိုးရိမ္ပူပန္စြာျဖင့္ မိန္းကေလးအား ေခြးရူးေရာဂါ ကာကြယ္ေဆးအျမန္ဆံုး ထိုးႏွံေပးရန္ႏွင့္ ေခြးရူးကိုက္မိၿပီး ေခြးရူးေရာဂါ ကူးစက္ျဖစ္ပြားလာပါကမည္သည့္ေဆး၀ါးႏွင့္မွ် ကုသမရေတာ့ပဲ အသက္ေသဆံုးတတ္သည္အထိ ရွင္းလင္းျပရင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါက နံနက္လင္းလင္းခ်င္းေဆးခန္းသို႕သြားေရာက္ေဆးထိုးရန္တိုက္တြန္းသတိေပးခဲ႕ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္လည္းထိုေနာက္ပိုင္း မိတ္ေဆြ၏အိမ္သိို႕မေရာက္ျဖစ္ခဲ႕။ ယခုေတာ့ မိန္းကေလးမွာ (၂၄)နာရီအတြင္း ေ၀ဒနာကိိုမခိ်မဆန္႕ခံစားၿပီးေသဆံုးရေတာ့မည္။ကၽြန္ေတာ္အတန္တန္ အထပ္ထပ္သတိေပးခဲ႕ပါလ်က္ ယခုလိုျဖစ္သြားေသာအခါ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ေပါ့ေလ်ာ့မႈ၊ကၽြန္ေတာ္၏ေရာဂါဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပၚ မယံုၾကည္ၾကမႈေၾကာင့္သာျဖစ္ရသည္ဟု ေတြးထင္လ်က္ ဖခင္လုပ္သူမိတ္ေဆြကို ကရုဏာေဒါေသာျဖင့္ ျပစ္တင္ဆိုဆဲရနအထိ္ပင္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးလာခဲ႕သည္။
သို႕ေသာ္ မိတ္ေဆြ၏ရင္ဖြင့္သံ သမီးရဲ႕ အသက္ကို ဘာမဟုတ္တဲ ႕ေငြေလးငါး ေျခာက္ေသာင္းနဲ႕ လဲလိုက္ရသလိုပါပဲလားဗ်ာ ဆိုသည့္စကားကိုၾကားလိုက္ရပါမွ သူတို႕မိသားစု၏ ဘ၀ရပ္တည္မႈအေျခအေနသည္တစ္ေန႔လုပ္တစ္ေန႔စားျဖစ္ေနျခင္း၊ ေခြးရူးေရာဂါကာကြယ္ေဆးအတြက္ သံုးရမည့္ ေငြ ေလးငါးေျခာက္ေသာင္းမွာ သူတို႕အတြက္ ၾကီးမားေသာအခက္အခဲျဖစ္ခဲ႕ျခင္းကို ကၽြန္ေတာ္နားလည္မိပါေတာ့သည္။ထိုကဲ႕သို႕ ဘ၀ကို ခက္ခဲပင္ပန္းႀကီးစြာျဖတ္သန္းရုန္းကန္ရင္း မိမိ၏အသက္အိုးအိမ္ေလာက္မွ်ပင္ မကာကြယ္ႏိုင္ပဲ ပ်က္စီးဆံုးရွဳံးမႈဒဏ္ကို ခါးစည္းခံေနရသူေတြသည္ ဒီမိသားစုတင္မကႏိုင္ပါ ဟုလည္းကၽြန္ေတာ္ေတြးခ်င့္ေနမိပါသည္။
ညေန(၅)နာရီထိုးေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ မိတ္ေဆြကို ႏွဳတ္ဆက္ျပန္ခဲ႕ရသည္။ ညေန(၅)နာရီခြဲြ တြင္ႏိုင္ငံျခားတစ္ေနရာ်မွသူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ဖုန္းေျပာရန္ခ်ိန္းဆိုထား၍အိမ္ကိုကၽြန္ေတာ္အျမန္ျပန္ခဲ႕ရပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ၁၉၉၆ခုႏွစ္ ေမြး/ေဆး တကၠသိုလ္မွ ေက်ာင္းၿပီးကတည္းက ကြဲကြာေနခဲ႕သူမ်ားျဖစ္သည္။ မေန႕ညကမွ ကၽြန္ေတာ္၏ဖုန္းနံပတ္ကို ရန္ကုန္ေန သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ထံမွ သူရသြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ထံ ၀မ္းသာ အားရဆက္သြယ္ခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္။ကၽြန္ေတ္ာကလည္း ၀မ္းသာ အားရျဖင့္ မိမိဇာတိရြာတြင္ပင္ မိမိတတ္ေသာ တိရစၦာန္ေဆးပညာျဖင့္ အသက္ေမြးလ်က္ရွိေၾကာင္း ရြာမွာပင္အိမ္ေထာင္က်လ်က္ သားသမီးႏွစ္ေယာက္ရွိေၾကာင္းေျပာ၊ သူကလည္း ေက်ာင္းၿပီးကတည္းက ယခုႏိုင္ငံ ရွိ အလက္ထေရာနစ္ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္အလုပ္၀င္ခဲ႕သည္မွာ ယေန႕ထိ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အတူလုပ္ေဖၚ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ႕ရာ သားသမီးႏွစ္ယာက္ရွိေၾကာင္း၊တစ္လ၀င္ေငြ ဆယ့္ေလးငါးသိန္းခန္႕၀င္ေသာ္လည္း လူေနမႈ စရိတ္ႀကီးျမင့္မႈေၾကာင့္ ထင္သေလာက္မစုမေဆာင္းႏိုင္ေသးေၾကာင္း စသည္ေျပာျဖစ္ခဲ႕ပါသည္။ ထိုစဥ္ ႏြားမတစ္ေကာင္ မေမြးဖြားႏိုင္ေၾကာင္းအေရးတႀကီးအလုပ္ေပၚလာသျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းကို ျပန္ခ်ိန္းရာ ယေန႕ ညေန(၅)နာရီခြဲတြင္ သူကျပန္ေခၚမည္ျဖစ္သည္။
(၂)
သူငယ္ခ်င္းကိုစကားျဖတ္ၿပီးကၽြန္ေတာ္လိုက္ပါကုသခဲ႕ရပါေသာႏြားတစ္ေကာင္၏အေၾကာင္းကိုလည္း ျပန္လည္ေျပာရပါဦးမည္။ေန႔လေစ႔ေနေသာ္လည္း သဘာအတိုင္းေမြးဖြားႏိုင္ေသာအေျခအေနမရွိ၍ ကၽြန္ေတာ္သြားေရာက္ခဲ႕ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ထိုႏြားမသည္ ကိုယ္၀န္လရင့္တိုင္း သားအိမ္လည္တံမွာ ျပင္ပသို႕ ေရအိုးလံုးပမာဏခန္႔ ကၽြံထြက္တတ္ေလ႕ရွိ၍ ေမြးဖြားခ်ိန္တြင္အခက္အခဲတစ္ခုခုျဖစ္ေလ့ရွိသည္ဟု လြန္ခဲ႕ေသာ တစ္လခန္႕က ထိုႏြားမ ေနမေကာင္းစဥ္ေဆးထိုေသာအခါ ပိုင္ရွင္ေျပာခဲ႕ဖူးသည္။ မ်ိဳးရင့္ခ်ိန္တြင္ သေႏၶသား၏ႀကီးထြားမႈႏွင့္ ဗိုက္ျပည့္ေအာင္စားသံုးျခင္းတို႕ေၾကာင့္ ၀ပ္သည့္အခါ ညွစ္ထုပ္သလိုျဖစ္ၿပီး သားအိမ္ကၽြံထြက္သြားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာရွင္းျပပါသည္။ထို႕ေၾကာင္႕ယခု ကိုယ္၀န္တြင္ ထိုသို႕ မျဖစ္ေစေရးအတြက္ အစာကို ႏြားစားခ်င္သေလာက္စိတ္ႀကိဳက္မေကၽြးရန္၊ တစ္ႀကိမ္လ်င္ (၂)ျပည္သားခန္႕သာေကၽြးၿပီးအစာစားၿပီးပါကလည္းႏြားမကိုမ၀ပ္ေစဘဲ ႀကိဳးတိုတိုျဖင့္ထိမ္းခ်ည္ထားရန္ ႏွင့္ အကယ္၍ သားအိမ္ကၽြံထြက္လာပါကလည္း ခ်က္ခ်င္းလာေရာက္ေခၚပါရန္စသည္ျဖင့္စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းလင္းညႊန္ၾကားခဲ႕ပါသည္။ သို႕ေသာ္ သားအိမ္ထြက္ၿပီး (၃)ရက္အၾကာ ႏြားမ မေမြးႏိုင္ဘဲ လဲက်ေနခါမွ ယခုလိုကၽြန္ေတာ္ကို လာေရာက္ေခၚယူျခင္းျဖစ္ေနေသာအခါ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပိုင္ရွင္ကို စိတ္ရိွလက္ရွိသာ ေျပာဆိုဆူေငါက္လိုက္ခ်င္ေတာ့သည္။ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေသာအခါ ႏြားမမွာ အသက္ရွဴႏွဳန္းလည္းမမွန္ေတာ့။ေသြးခုန္ႏွဳန္းႏွင့္ေသြးဖိအားမွာလည္းစိုးရိမ္ရေသာအေျခအေနေရာက္ေနၿပီ။အဆိုးဆံုးမွာ ထြက္ကၽြံေနေသာသားအိမ္မွာ ပိုးေလာက္ေတြ တေဖြးေဖြးတက္ေနျခင္းပင္။ထို႕အျပင္ ႏွဳတ္ခမ္းသားမ်ားကိုလည္း(ေခြးဆြဲစားသြားသည္ဟုဆိုကာ) ေသြးစိမ္းတို႕ျဖင့္ျမင္ရာမေကာင္းေတာ့။ အတြင္းမွကေလးကိုစစ္းႏိွဳက္ၾကည္႕ေသာအခါတြင္လည္းေသဆံုးလ်က္ဖူးေယာင္ပုတ္ပြေနေပၿပီ။ဤအေျခအေနေရာက္မွ
ဗိုက္ခြဲေမြးဖြားေပးရန္မွာလည္းမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ထို႕ေၾကာင္႕ေသြးဖိအားအျမန္တက္ေစမည့္လိုအပ္ေသာေဆးရည္မ်ားကိုလည္းသြင္းရင္း၊
ပုတ္ပြေနေသာႏြားကေလးကိုလည္းတစ္စစီျဖတ္ေတာက္ဆြဲထုတ္ရင္ း (၁)နာရီခန္႕အၾကာတြင္ ႏြားမႀကီးမွာ ေသဆံုးသြားပါေတာ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္အတန္တန္ေျပာခဲ႕မွာခဲ႕တဲ႕အတိုင္းခင္ဗ်ားတို႕ဘာလို႕မလုပ္ၾကတာလဲဗ်ာ၊ကၽြန္ေတာ့္ကို မယံုၾကည္တဲ႕သေဘာလား ဟုကၽြန္ေတာ္ ေဒါသသံျဖင့္ေမးေသာအခါ က်ဳုပ္တို႕မိသားစုက မနက္လင္းကတည္းကေတာထြက္အလုပ္လုပ္ရတာပါ။ႏြားမေတြကိုလည္းရွာေဖြရိတ္သိမ္းမေကၽြးႏိုင္ပါဘူး။စာက်က္မွာပဲလႊတ္ထားၿပီး ေန၀င္ေနထြက္ ကိုယ့္အလုပ္ကို က်ဳပ္တို႕လုပ္ရပါတယ္။တစ္ေနကုန္လုပ္မွ တစ္ေန႕စာ ခ်က္ျပဳတ္စားရတာမို႕ ဆရာမွာခဲ႕သလို ႏြားကို အခ်ိန္ေပးၿပီးဂရဳမစိုက္မိခဲ႕တာပါဗ်ာ တဲ႕။ဟုတ္လည္းဟုတ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္ရွိလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၏ဘ၀ေတြမွာ လက္ေတြ႕မ်က္ျမင္ရင္ဆိုင္ေနရပါေသာ အခက္အခဲကိုသာပင္ပန္းတႀကီးရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းလ်က္ ဘ၀ကို ႀကံဳသလို သင့္သလို ျဖတ္သန္းေနၾကသည္။လတ္တေလာခ်င္းေျဖရွင္းရမည္႕အေရးပါကိစၥမ်ားအတြက္ ေယာင္ေတာင္၀ါးတာျဖင့္ပင္
ေျဖရွင္းရန္ေမ႕ေလ်ာ့ေနဟန္ ေပါ့ေပါ့သေဘာထားၾကသည္။ မဆံုးရွဳံးသင့္ပါပဲ ဆံုးရွဳံးသြားခဲ႕ရရွာေသာႏြားမႀကီးကိုသာစိတ္မခ်မ္းေျမ႕စြာ ႏွဳတ္ဆက္ၾကည္႕ၿပီးကၽြန္ေတာ္စိတ္ေလွ်ာ့ ျပန္ခဲ႕ရပါသည္။
(၃)
လူတို႕သည္မိမိမွန္သည္ေကာင္းသည္ထင္ရာျမင္ရာကိုသာေရြခ်ယ္လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ားျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ဆိုခဲ႕ပါလ်င္ လြန္ရာ ရဲရာက်ေလမည္လား။အမ်ားက ဒုစရိုက္မေကာင္းမႈဟု ယံုၾကည္သတ္မွတ္ထားသည့္တိုင္ အေသအခ်ာ ေရြးခ်ယ္ လုပ္ေဆာင္ေနသူသည္ သ႕ူအတြက္ ေတာ့ အေကာင္းဆံုးယူဆထား၍သာျဖစ္ပါမည္။အျခားအျခားေသာေရြးခ်ယ္စရာမ်ားကိုပင္မျမင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ သူ၏ေရြးခ်ယ္မႈကို အေကာင္းအမွန္ဆံုးဟု ယူဆထား၍သာ က်င့္ႀကံ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္ပါမည္။ မိမိထက္ အသိအတတ္ ပိုမိုျပည္႕စံုသူက က်ိဳးေၾကာင္းခိုင္ခိုင္ျဖင့္ အေကာင္းအမြန္ကို တင္ျပ အႀကံေကာင္းေပးေစကာမူ လူတို႕သည္ မိမိဆုပ္ကိုင္ထားေသာ မိမိ၏အေကာင္းကို အလြယ္တကူ လက္မလႊတ္ခ်င္ၾကပါ။အသိေခါက္ခက္ အ၀င္နက္ဟုပင္ လူသားေတြကို ဆိုရပါေလမည္လား။သို႕မဟုတ္ သိလ်က္ႏွင့္ပင္၊၀ိပက္ၾကမၼာငင္သူေတြဟုယိုးစြပ္ရပါေလမည္လား။သိေယာင္တတ္ေယာင္ထင္ျမင္ လက္ခံထားၾကျခင္းကသည္ပင္ လူသားေတြကို အစိမး္ေျခြေနေလသည္လား။ မတူမမွ်ၾကပါေသာ ဘ၀ဘ၀မ်ား၏ကြာဟခ်က္ၾကီးမ်ားေၾကာင့္ပင္လ်င္ လူအခ်င္းခ်င္း အသိအျမင္ကြဲျပားလ်က္ ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ခ်င္း အတိမ္အနက္ ျခားနားေနၾကျခင္းေပလား။ဆိုးေသာဘ၀မ်ားသည္ အဆိုးထက္ အဆတိုး၍သာ ဆိုးရြားသြားၾကေလ့ရွိမႈမ်ားျခင္းသည္ ႏူရာ၀ဲစြဲ လဲရာ သူခိုးေထာင္းဆိုသလို ေျမနိမ္႕ရာစိုက္ေသာ လွံကိုပင္အျပစ္တင္ရမည္လား။နိမ့္ေသာေျမကပင္လ်င္ အျပစ္လား။အတိတ္ဆိုေသာ ဘ၀/ အလုပ္အႀကံ ကိုပင္လ်င္ ရမ္းေရာ္မွန္းခ်င့္ အျပစ္တင္ တရားခံယိုးရေလမည္လား။ေတာင္မေရာက္ ေျမာက္မေရာက္ေတြးဆအေျဖရွာရင္းႏွင့္ပင္ (၅)နာရီခြဲသြားပါေတာ့သည္။
(၄)
ညေန(၅)နာရီခြဲတြင္သူငယ္ခ်င္းထံမွ ဖုန္းျပန္လာပါသည္။သူငယ္ခ်င္းက စကားစစခ်င္းပင္ မင္းဘ၀ကိုေတာ့ငါအားလည္းက် ဂုဏ္လည္းယူတယ္ကြာ ဟု အားပါးတရႀကီးႏွဳတ္ဆက္ပါသည္။ထို႕ေနာက္ ကိုယ္ကၽြမ္းက်င္္တတ္ေျမာက္သည္႕ပညာျဖင့္အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္လုပ္ရတာသာကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးခ်မ္းေျမ႕စရာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိတိုင္းျပည္ မိမိဇာတိရပ္ရြာကို အက်ိဳးျဖစ္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ပါေၾကာင္း၊သူလည္း ျပန္လာႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားစုေဆာင္းေနေၾကာင္း၊ ရန္ကုန္ မႏၱေလးလိုတစ္ေနရာရာတြင္ အိုးပိုငအိမ္ပိုင္္ ၀ယ္ယူႏိုင္ရန္ ေငြေၾကးမျပည္႕စံုေသး၍သာ စိတ္ဆင္းရဲကိုယ္ဆင္းရဲျဖင့္သူတပါးႏိုင္ငံတြင္ဆက္လက္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းစသည္ျဖင့္ကၽြန္ေတာ္ၾကား၀င္မရေလာက္ေအာင္ပင္ မနားတမ္းေၿပာဆိုသြားခဲ႕ပါသည္။ တကယ္လည္း ကၽြန္ေတာ္သူက္ု ေျပာခ်င္ေနေသာ စကားတစ္ခြန္းကိုေျပာခြင့္မသာလိုက္ပါ။ေျပာခြင့္မသာ၍မေျပာလိုက္ျခင္းလား။မေျပာခ်င္ေတာ့သျဖင့္၊ဒါမွမဟုတ္ေျပာရန္လိုအပ္ေသာ
အေၾကာင္းအရာမဟုတ္ဟုဆံုးျဖတ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္လားေတာ့ကၽြန္ေတာ္ခုထိမကြဲျပားေသးပါ။သူငယ္ခ်င္းကိူကၽြန္ေတာျပန္ေျပာရန္စဥ္းစားစီစဥ္ထားေသာ
စကားမွာသူ၏သားသမီးေလးမ်ားကဲ႕သို႕ကၽြန္ေတာ္၏သားသမီးမ်ားကိုလည္းအဆင့္အတန္းမီေသာပညာေရး၊
လူမႈက်န္းမာေရးမ်ာရွိသည္႕သူငယ္ခ်င္းေရာက္ေနေသာႏိုင္ငံသို႕လာႏိုင္ရန္လိုအပ္ေသာအကူအညီေတာင္းရန္ျဖစ္ပါသည္။
(၅)
လူတို႕သည္အသိအတတ္ပညာခ်ိဳတဲ႕မျပည္႕၀မႈအေၾကာင္းေၾကာင့္သာမိမိေကာင္းသည္မွန္သည္ထင္ရာကို ကုန္းရင္းရုန္းရင္း အွဆံုးအရွံဳးမ်ားျဖင့္ တစ္ဘ၀ၿပီးတစ္ဘ၀ ကုန္ဆံုးေနၾကသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္နားလည္လက္ခံထားခ့ဲပါသည္။ေနာက္အေၾကာင္းတစ္ခုရွိေသးသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ခပ္ေရးေရး သေဘာေပါက္လိုက္ပါၿပီ။ ထိုအေၾကာင္းမွာ ဘ၀။ မိမိ တို႕ လက္ခံရရွိထားေသာ ဘ၀ ဟုဆိုလ်င္ ပိုမိုတိက်ပါလိမ္႕မည္။
လူလန္း (၁၇-၁၀-၂၀၁၂ )
ေခြးရူးျပန္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္ဖူးပါသလား ဟုပင္ ေမးရပါေတာ့မည္။မခိ်မဆန္႔ေ၀ဒနာခံစားရင္း ပါးစပ္မွ တံေထြးတဖီဖီေထြးလ်က္ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးေအာ္ဟစ္ကာ မ်က္စိမ်က္ဆံျပဴးျပဴးျဖင့္ ေတြ႕ရာျမင္ရာ ကုတ္ဖဲ႕ေနေသာ ေ၀ဒနာသည္တစ္ေယာက္၏ အေျခအေနကို ကၽြန္ေတာ္မည္သို႕စာဖြဲ႕ႏိုင္ပါမည္နည္း။
ေ၀ဒနာခံစားေနရပါေသာ(၁၅)ႏွစ္အရြယ္မိန္းကေလး၏ဖခင္ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ သည္ကၽြန္ေတာ့္ကို တိုင္တည္လ်က္ ဆရာ့စကားကိုနားမေထာင္ခဲ႕လို႕ ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့သမီးေလး ေရတိမ္နစ္ရပါၿပီဗ်ာ ဟု တတြတ္တြတ္ျမည္တမ္းငိုေၾကြးေနပါသည္။ သမီးရဲ႕ အသက္ကို ဘာမဟုတ္တဲ ႕ေငြေလးငါး ေျခာက္ေသာင္းနဲ႕ လဲလိုက္ရသလိုပါပဲလားဗ်ာ တဲ႕။ ကၽြန္ေတာ့ရင္ကို ၀ုန္းကနဲ႕ ထိမွန္ဖဲ႕ေၿခြသြားေသာ စကားတစ္ခြန္း ။
လြန္ခဲ႕ေသာ (၃)လခန္႕ကတစ္ဘက္ရြာမွအျပန္ ကၽြန္ေတာတို႕ရြာထိိပ္တြင္ရွိေသာ ထိုမိတ္ေဆြ၏အိမ္တြင္ ေနခိုရင္းကၽြန္ေတာ္ ခဏနားခဲ႕ဖူးသည္။ ထိုစဥ္ မိန္းကေလးက မစားႏီုင္မေသာက္ႏိုင္တမိွဳင္မွိဳင္္ျဖစ္ေနေသာ သူမ၏ေခြးေလးကို တိရစၦာန္ေဆးကုဆရာ၀န္ျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ့အားျပသခဲ႕သည္။ ေခြးေလး၏ေရာဂါ လကၡဏာမ်ားကိုစိစစ္လိုက္ေသာအခါ ေခြးရူးေရာဂါဟု ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ခဲ႕ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုေခြးကို ခ်က္ခ်င္း ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထိမ္းသိမ္းထားရန္ႏွင့္ ေခြးအား အိမ္ရွိလူမ်ားက လံုး၀ထိေတြ႔ ကိုင္ျခင္းမျပဳလုပ္ရန္ ကၽြန္ေတာ္ တားျမစ္ညႊန္ၾကားခဲ႕သည္။ ထိုအခါ မိတ္ေဆြ၏သမီးျဖစ္သူမိန္းကေလးက မေန႕က က်မလက္ကို တစ္ခ်က္ကိုက္လိုက္ေသးတယ္ ဆရာ တဲ႕။ကၽြန္ေတာ္ အလြန္အမင္းစိုးရိမ္ပူပန္စြာျဖင့္ မိန္းကေလးအား ေခြးရူးေရာဂါ ကာကြယ္ေဆးအျမန္ဆံုး ထိုးႏွံေပးရန္ႏွင့္ ေခြးရူးကိုက္မိၿပီး ေခြးရူးေရာဂါ ကူးစက္ျဖစ္ပြားလာပါကမည္သည့္ေဆး၀ါးႏွင့္မွ် ကုသမရေတာ့ပဲ အသက္ေသဆံုးတတ္သည္အထိ ရွင္းလင္းျပရင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါက နံနက္လင္းလင္းခ်င္းေဆးခန္းသို႕သြားေရာက္ေဆးထိုးရန္တိုက္တြန္းသတိေပးခဲ႕ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္လည္းထိုေနာက္ပိုင္း မိတ္ေဆြ၏အိမ္သိို႕မေရာက္ျဖစ္ခဲ႕။ ယခုေတာ့ မိန္းကေလးမွာ (၂၄)နာရီအတြင္း ေ၀ဒနာကိိုမခိ်မဆန္႕ခံစားၿပီးေသဆံုးရေတာ့မည္။ကၽြန္ေတာ္အတန္တန္ အထပ္ထပ္သတိေပးခဲ႕ပါလ်က္ ယခုလိုျဖစ္သြားေသာအခါ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ေပါ့ေလ်ာ့မႈ၊ကၽြန္ေတာ္၏ေရာဂါဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပၚ မယံုၾကည္ၾကမႈေၾကာင့္သာျဖစ္ရသည္ဟု ေတြးထင္လ်က္ ဖခင္လုပ္သူမိတ္ေဆြကို ကရုဏာေဒါေသာျဖင့္ ျပစ္တင္ဆိုဆဲရနအထိ္ပင္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးလာခဲ႕သည္။
သို႕ေသာ္ မိတ္ေဆြ၏ရင္ဖြင့္သံ သမီးရဲ႕ အသက္ကို ဘာမဟုတ္တဲ ႕ေငြေလးငါး ေျခာက္ေသာင္းနဲ႕ လဲလိုက္ရသလိုပါပဲလားဗ်ာ ဆိုသည့္စကားကိုၾကားလိုက္ရပါမွ သူတို႕မိသားစု၏ ဘ၀ရပ္တည္မႈအေျခအေနသည္တစ္ေန႔လုပ္တစ္ေန႔စားျဖစ္ေနျခင္း၊ ေခြးရူးေရာဂါကာကြယ္ေဆးအတြက္ သံုးရမည့္ ေငြ ေလးငါးေျခာက္ေသာင္းမွာ သူတို႕အတြက္ ၾကီးမားေသာအခက္အခဲျဖစ္ခဲ႕ျခင္းကို ကၽြန္ေတာ္နားလည္မိပါေတာ့သည္။ထိုကဲ႕သို႕ ဘ၀ကို ခက္ခဲပင္ပန္းႀကီးစြာျဖတ္သန္းရုန္းကန္ရင္း မိမိ၏အသက္အိုးအိမ္ေလာက္မွ်ပင္ မကာကြယ္ႏိုင္ပဲ ပ်က္စီးဆံုးရွဳံးမႈဒဏ္ကို ခါးစည္းခံေနရသူေတြသည္ ဒီမိသားစုတင္မကႏိုင္ပါ ဟုလည္းကၽြန္ေတာ္ေတြးခ်င့္ေနမိပါသည္။
ညေန(၅)နာရီထိုးေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ မိတ္ေဆြကို ႏွဳတ္ဆက္ျပန္ခဲ႕ရသည္။ ညေန(၅)နာရီခြဲြ တြင္ႏိုင္ငံျခားတစ္ေနရာ်မွသူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ဖုန္းေျပာရန္ခ်ိန္းဆိုထား၍အိမ္ကိုကၽြန္ေတာ္အျမန္ျပန္ခဲ႕ရပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ၁၉၉၆ခုႏွစ္ ေမြး/ေဆး တကၠသိုလ္မွ ေက်ာင္းၿပီးကတည္းက ကြဲကြာေနခဲ႕သူမ်ားျဖစ္သည္။ မေန႕ညကမွ ကၽြန္ေတာ္၏ဖုန္းနံပတ္ကို ရန္ကုန္ေန သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ထံမွ သူရသြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ထံ ၀မ္းသာ အားရဆက္သြယ္ခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္။ကၽြန္ေတ္ာကလည္း ၀မ္းသာ အားရျဖင့္ မိမိဇာတိရြာတြင္ပင္ မိမိတတ္ေသာ တိရစၦာန္ေဆးပညာျဖင့္ အသက္ေမြးလ်က္ရွိေၾကာင္း ရြာမွာပင္အိမ္ေထာင္က်လ်က္ သားသမီးႏွစ္ေယာက္ရွိေၾကာင္းေျပာ၊ သူကလည္း ေက်ာင္းၿပီးကတည္းက ယခုႏိုင္ငံ ရွိ အလက္ထေရာနစ္ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္အလုပ္၀င္ခဲ႕သည္မွာ ယေန႕ထိ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အတူလုပ္ေဖၚ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ႕ရာ သားသမီးႏွစ္ယာက္ရွိေၾကာင္း၊တစ္လ၀င္ေငြ ဆယ့္ေလးငါးသိန္းခန္႕၀င္ေသာ္လည္း လူေနမႈ စရိတ္ႀကီးျမင့္မႈေၾကာင့္ ထင္သေလာက္မစုမေဆာင္းႏိုင္ေသးေၾကာင္း စသည္ေျပာျဖစ္ခဲ႕ပါသည္။ ထိုစဥ္ ႏြားမတစ္ေကာင္ မေမြးဖြားႏိုင္ေၾကာင္းအေရးတႀကီးအလုပ္ေပၚလာသျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းကို ျပန္ခ်ိန္းရာ ယေန႕ ညေန(၅)နာရီခြဲတြင္ သူကျပန္ေခၚမည္ျဖစ္သည္။
(၂)
သူငယ္ခ်င္းကိုစကားျဖတ္ၿပီးကၽြန္ေတာ္လိုက္ပါကုသခဲ႕ရပါေသာႏြားတစ္ေကာင္၏အေၾကာင္းကိုလည္း ျပန္လည္ေျပာရပါဦးမည္။ေန႔လေစ႔ေနေသာ္လည္း သဘာအတိုင္းေမြးဖြားႏိုင္ေသာအေျခအေနမရွိ၍ ကၽြန္ေတာ္သြားေရာက္ခဲ႕ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ထိုႏြားမသည္ ကိုယ္၀န္လရင့္တိုင္း သားအိမ္လည္တံမွာ ျပင္ပသို႕ ေရအိုးလံုးပမာဏခန္႔ ကၽြံထြက္တတ္ေလ႕ရွိ၍ ေမြးဖြားခ်ိန္တြင္အခက္အခဲတစ္ခုခုျဖစ္ေလ့ရွိသည္ဟု လြန္ခဲ႕ေသာ တစ္လခန္႕က ထိုႏြားမ ေနမေကာင္းစဥ္ေဆးထိုေသာအခါ ပိုင္ရွင္ေျပာခဲ႕ဖူးသည္။ မ်ိဳးရင့္ခ်ိန္တြင္ သေႏၶသား၏ႀကီးထြားမႈႏွင့္ ဗိုက္ျပည့္ေအာင္စားသံုးျခင္းတို႕ေၾကာင့္ ၀ပ္သည့္အခါ ညွစ္ထုပ္သလိုျဖစ္ၿပီး သားအိမ္ကၽြံထြက္သြားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာရွင္းျပပါသည္။ထို႕ေၾကာင္႕ယခု ကိုယ္၀န္တြင္ ထိုသို႕ မျဖစ္ေစေရးအတြက္ အစာကို ႏြားစားခ်င္သေလာက္စိတ္ႀကိဳက္မေကၽြးရန္၊ တစ္ႀကိမ္လ်င္ (၂)ျပည္သားခန္႕သာေကၽြးၿပီးအစာစားၿပီးပါကလည္းႏြားမကိုမ၀ပ္ေစဘဲ ႀကိဳးတိုတိုျဖင့္ထိမ္းခ်ည္ထားရန္ ႏွင့္ အကယ္၍ သားအိမ္ကၽြံထြက္လာပါကလည္း ခ်က္ခ်င္းလာေရာက္ေခၚပါရန္စသည္ျဖင့္စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းလင္းညႊန္ၾကားခဲ႕ပါသည္။ သို႕ေသာ္ သားအိမ္ထြက္ၿပီး (၃)ရက္အၾကာ ႏြားမ မေမြးႏိုင္ဘဲ လဲက်ေနခါမွ ယခုလိုကၽြန္ေတာ္ကို လာေရာက္ေခၚယူျခင္းျဖစ္ေနေသာအခါ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပိုင္ရွင္ကို စိတ္ရိွလက္ရွိသာ ေျပာဆိုဆူေငါက္လိုက္ခ်င္ေတာ့သည္။ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေသာအခါ ႏြားမမွာ အသက္ရွဴႏွဳန္းလည္းမမွန္ေတာ့။ေသြးခုန္ႏွဳန္းႏွင့္ေသြးဖိအားမွာလည္းစိုးရိမ္ရေသာအေျခအေနေရာက္ေနၿပီ။အဆိုးဆံုးမွာ ထြက္ကၽြံေနေသာသားအိမ္မွာ ပိုးေလာက္ေတြ တေဖြးေဖြးတက္ေနျခင္းပင္။ထို႕အျပင္ ႏွဳတ္ခမ္းသားမ်ားကိုလည္း(ေခြးဆြဲစားသြားသည္ဟုဆိုကာ) ေသြးစိမ္းတို႕ျဖင့္ျမင္ရာမေကာင္းေတာ့။ အတြင္းမွကေလးကိုစစ္းႏိွဳက္ၾကည္႕ေသာအခါတြင္လည္းေသဆံုးလ်က္ဖူးေယာင္ပုတ္ပြေနေပၿပီ။ဤအေျခအေနေရာက္မွ
ဗိုက္ခြဲေမြးဖြားေပးရန္မွာလည္းမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ထို႕ေၾကာင္႕ေသြးဖိအားအျမန္တက္ေစမည့္လိုအပ္ေသာေဆးရည္မ်ားကိုလည္းသြင္းရင္း၊
ပုတ္ပြေနေသာႏြားကေလးကိုလည္းတစ္စစီျဖတ္ေတာက္ဆြဲထုတ္ရင္ း (၁)နာရီခန္႕အၾကာတြင္ ႏြားမႀကီးမွာ ေသဆံုးသြားပါေတာ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္အတန္တန္ေျပာခဲ႕မွာခဲ႕တဲ႕အတိုင္းခင္ဗ်ားတို႕ဘာလို႕မလုပ္ၾကတာလဲဗ်ာ၊ကၽြန္ေတာ့္ကို မယံုၾကည္တဲ႕သေဘာလား ဟုကၽြန္ေတာ္ ေဒါသသံျဖင့္ေမးေသာအခါ က်ဳုပ္တို႕မိသားစုက မနက္လင္းကတည္းကေတာထြက္အလုပ္လုပ္ရတာပါ။ႏြားမေတြကိုလည္းရွာေဖြရိတ္သိမ္းမေကၽြးႏိုင္ပါဘူး။စာက်က္မွာပဲလႊတ္ထားၿပီး ေန၀င္ေနထြက္ ကိုယ့္အလုပ္ကို က်ဳပ္တို႕လုပ္ရပါတယ္။တစ္ေနကုန္လုပ္မွ တစ္ေန႕စာ ခ်က္ျပဳတ္စားရတာမို႕ ဆရာမွာခဲ႕သလို ႏြားကို အခ်ိန္ေပးၿပီးဂရဳမစိုက္မိခဲ႕တာပါဗ်ာ တဲ႕။ဟုတ္လည္းဟုတ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္ရွိလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၏ဘ၀ေတြမွာ လက္ေတြ႕မ်က္ျမင္ရင္ဆိုင္ေနရပါေသာ အခက္အခဲကိုသာပင္ပန္းတႀကီးရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းလ်က္ ဘ၀ကို ႀကံဳသလို သင့္သလို ျဖတ္သန္းေနၾကသည္။လတ္တေလာခ်င္းေျဖရွင္းရမည္႕အေရးပါကိစၥမ်ားအတြက္ ေယာင္ေတာင္၀ါးတာျဖင့္ပင္
ေျဖရွင္းရန္ေမ႕ေလ်ာ့ေနဟန္ ေပါ့ေပါ့သေဘာထားၾကသည္။ မဆံုးရွဳံးသင့္ပါပဲ ဆံုးရွဳံးသြားခဲ႕ရရွာေသာႏြားမႀကီးကိုသာစိတ္မခ်မ္းေျမ႕စြာ ႏွဳတ္ဆက္ၾကည္႕ၿပီးကၽြန္ေတာ္စိတ္ေလွ်ာ့ ျပန္ခဲ႕ရပါသည္။
(၃)
လူတို႕သည္မိမိမွန္သည္ေကာင္းသည္ထင္ရာျမင္ရာကိုသာေရြခ်ယ္လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ားျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ဆိုခဲ႕ပါလ်င္ လြန္ရာ ရဲရာက်ေလမည္လား။အမ်ားက ဒုစရိုက္မေကာင္းမႈဟု ယံုၾကည္သတ္မွတ္ထားသည့္တိုင္ အေသအခ်ာ ေရြးခ်ယ္ လုပ္ေဆာင္ေနသူသည္ သ႕ူအတြက္ ေတာ့ အေကာင္းဆံုးယူဆထား၍သာျဖစ္ပါမည္။အျခားအျခားေသာေရြးခ်ယ္စရာမ်ားကိုပင္မျမင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ သူ၏ေရြးခ်ယ္မႈကို အေကာင္းအမွန္ဆံုးဟု ယူဆထား၍သာ က်င့္ႀကံ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္ပါမည္။ မိမိထက္ အသိအတတ္ ပိုမိုျပည္႕စံုသူက က်ိဳးေၾကာင္းခိုင္ခိုင္ျဖင့္ အေကာင္းအမြန္ကို တင္ျပ အႀကံေကာင္းေပးေစကာမူ လူတို႕သည္ မိမိဆုပ္ကိုင္ထားေသာ မိမိ၏အေကာင္းကို အလြယ္တကူ လက္မလႊတ္ခ်င္ၾကပါ။အသိေခါက္ခက္ အ၀င္နက္ဟုပင္ လူသားေတြကို ဆိုရပါေလမည္လား။သို႕မဟုတ္ သိလ်က္ႏွင့္ပင္၊၀ိပက္ၾကမၼာငင္သူေတြဟုယိုးစြပ္ရပါေလမည္လား။သိေယာင္တတ္ေယာင္ထင္ျမင္ လက္ခံထားၾကျခင္းကသည္ပင္ လူသားေတြကို အစိမး္ေျခြေနေလသည္လား။ မတူမမွ်ၾကပါေသာ ဘ၀ဘ၀မ်ား၏ကြာဟခ်က္ၾကီးမ်ားေၾကာင့္ပင္လ်င္ လူအခ်င္းခ်င္း အသိအျမင္ကြဲျပားလ်က္ ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ခ်င္း အတိမ္အနက္ ျခားနားေနၾကျခင္းေပလား။ဆိုးေသာဘ၀မ်ားသည္ အဆိုးထက္ အဆတိုး၍သာ ဆိုးရြားသြားၾကေလ့ရွိမႈမ်ားျခင္းသည္ ႏူရာ၀ဲစြဲ လဲရာ သူခိုးေထာင္းဆိုသလို ေျမနိမ္႕ရာစိုက္ေသာ လွံကိုပင္အျပစ္တင္ရမည္လား။နိမ့္ေသာေျမကပင္လ်င္ အျပစ္လား။အတိတ္ဆိုေသာ ဘ၀/ အလုပ္အႀကံ ကိုပင္လ်င္ ရမ္းေရာ္မွန္းခ်င့္ အျပစ္တင္ တရားခံယိုးရေလမည္လား။ေတာင္မေရာက္ ေျမာက္မေရာက္ေတြးဆအေျဖရွာရင္းႏွင့္ပင္ (၅)နာရီခြဲသြားပါေတာ့သည္။
(၄)
ညေန(၅)နာရီခြဲတြင္သူငယ္ခ်င္းထံမွ ဖုန္းျပန္လာပါသည္။သူငယ္ခ်င္းက စကားစစခ်င္းပင္ မင္းဘ၀ကိုေတာ့ငါအားလည္းက် ဂုဏ္လည္းယူတယ္ကြာ ဟု အားပါးတရႀကီးႏွဳတ္ဆက္ပါသည္။ထို႕ေနာက္ ကိုယ္ကၽြမ္းက်င္္တတ္ေျမာက္သည္႕ပညာျဖင့္အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္လုပ္ရတာသာကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးခ်မ္းေျမ႕စရာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိတိုင္းျပည္ မိမိဇာတိရပ္ရြာကို အက်ိဳးျဖစ္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ပါေၾကာင္း၊သူလည္း ျပန္လာႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားစုေဆာင္းေနေၾကာင္း၊ ရန္ကုန္ မႏၱေလးလိုတစ္ေနရာရာတြင္ အိုးပိုငအိမ္ပိုင္္ ၀ယ္ယူႏိုင္ရန္ ေငြေၾကးမျပည္႕စံုေသး၍သာ စိတ္ဆင္းရဲကိုယ္ဆင္းရဲျဖင့္သူတပါးႏိုင္ငံတြင္ဆက္လက္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းစသည္ျဖင့္ကၽြန္ေတာ္ၾကား၀င္မရေလာက္ေအာင္ပင္ မနားတမ္းေၿပာဆိုသြားခဲ႕ပါသည္။ တကယ္လည္း ကၽြန္ေတာ္သူက္ု ေျပာခ်င္ေနေသာ စကားတစ္ခြန္းကိုေျပာခြင့္မသာလိုက္ပါ။ေျပာခြင့္မသာ၍မေျပာလိုက္ျခင္းလား။မေျပာခ်င္ေတာ့သျဖင့္၊ဒါမွမဟုတ္ေျပာရန္လိုအပ္ေသာ
အေၾကာင္းအရာမဟုတ္ဟုဆံုးျဖတ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္လားေတာ့ကၽြန္ေတာ္ခုထိမကြဲျပားေသးပါ။သူငယ္ခ်င္းကိူကၽြန္ေတာျပန္ေျပာရန္စဥ္းစားစီစဥ္ထားေသာ
စကားမွာသူ၏သားသမီးေလးမ်ားကဲ႕သို႕ကၽြန္ေတာ္၏သားသမီးမ်ားကိုလည္းအဆင့္အတန္းမီေသာပညာေရး၊
လူမႈက်န္းမာေရးမ်ာရွိသည္႕သူငယ္ခ်င္းေရာက္ေနေသာႏိုင္ငံသို႕လာႏိုင္ရန္လိုအပ္ေသာအကူအညီေတာင္းရန္ျဖစ္ပါသည္။
(၅)
လူတို႕သည္အသိအတတ္ပညာခ်ိဳတဲ႕မျပည္႕၀မႈအေၾကာင္းေၾကာင့္သာမိမိေကာင္းသည္မွန္သည္ထင္ရာကို ကုန္းရင္းရုန္းရင္း အွဆံုးအရွံဳးမ်ားျဖင့္ တစ္ဘ၀ၿပီးတစ္ဘ၀ ကုန္ဆံုးေနၾကသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္နားလည္လက္ခံထားခ့ဲပါသည္။ေနာက္အေၾကာင္းတစ္ခုရွိေသးသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ခပ္ေရးေရး သေဘာေပါက္လိုက္ပါၿပီ။ ထိုအေၾကာင္းမွာ ဘ၀။ မိမိ တို႕ လက္ခံရရွိထားေသာ ဘ၀ ဟုဆိုလ်င္ ပိုမိုတိက်ပါလိမ္႕မည္။
လူလန္း (၁၇-၁၀-၂၀၁၂ )
RSS Feed