၁။
ကၽြန္ေတာ္တို႕အိမ္သို႕ ယခု ေရာက္ရွိေနေသာေၾကာင္သည္
ယခင္အက်င့္စရိုက္ေဟာင္းမ်ားကို သိမ္းဆည္းသို၀ွက္ထားခဲ႕ေလသည္လားမသိ။
၂။
ယခင္က ထိုေၾကာင္သည္ ႀကြက္ဆိုလ်င္ ျဖဴသည္မ ဲသည္မေရြး
တစ္ခ်က္ခုပ္ တစ္ေကာင္မိ၊ ကြက္တိ ဆရာႀကီးျဖစ္သည္။
၃။
ျခင္ ယင္ ပိုး မႊားမွအစ ဖားႏွင့္ေၿမြအဆံုး မထင္လ်င္ မထင္သလို
သခင့္အႀကိဳက္ လက္ရဲ ဇက္ရဲ ၊စိတ္ထင္တိုင္းႀကဲခဲ႕သူျဖစ္သည္။
၄။
ကၽြန္ေတာ္တို႕အိမ္သို႕ေရာက္ရွိၿပီး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္လာေသာအခါ
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေကၽြးေမြးေသာ က်န္းမာေရးႏွင့္ညီညြတ္သည္႕အစာမ်ားႏွင့္
ေန႕စဥ္ေရခ်ိဳးသန္႕စင္ေပးျခင္းတို႕ကိုၿငီးေငြ႕လာၿပီး သည္းခံႏိုင္စြမ္းရွိဟန္မတူေတာ့ပါ။
၅။
ထိုေၾကာင္သည္ အသံုးမၿပဳရသည္မွာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ သူ၏
လက္သည္းေျခသည္းမ်ားကို လူျမင္သူျမင္ထုတ္ေဖၚၾကည္႕ရွဳလာၿပီး
သူ၏ ခၽြန္ျမေသာ သြားမ်ားကိုလည္း တစမ္းစမ္းလုပ္လာပါသည္။
၆။
ယေန႔တြင္မူ မေစာင့္မစည္းႏိုင္ျဖစ္ဟန္ရွိေနေသာ ထိုေၾကာင္သည္
သူ၏လက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ႀကီးမ်ားကို တခၽြင္ခၽြင္အသံေပးလ်က္
သူ၏အၿမီးအား မမွီစမ္းစမ္း တေျဖာင္းေျဖာင္းလိုက္လံခုတ္ျဖတ္ရင္း
ေလေပြရိုင္းတိုက္ခတ္ေနသည္႕ပမာ ဒလမန္းၾကမ္း ခ်ာခ်ာလည္ေနပါသည္။
၇။
သူ႕ကို ထိန္းခ်ဳပ္တားဆီးရန္ တိရစၦာန္ေဆးကုဆရာ၀န္အား ေခၚယူျပသၾကည္႕ေသာအခါ
ဆရာ၀န္သည္ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနေသာ ဧည္႕ခန္းထဲမွ ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲေနသည္႕ထိုေၾကာင္ႀကီးကိုၾကည္႕ရင္း
ေၾကာင္ မွာလည္း ေခြးရူးေရာဂါရွိတယ္ဆိုတာ သတိထားၾကပါဟု ေျပာလိုက္သည္။
၈။
ဤစကားကိုၾကားသြားဟန္ရွိေသာ ထိုေၾကာင္သည္
သူ၏ စက္၀ိုင္းပံုလုပ္ငန္းႀကီးကို ေခတၱ ဆိုင္းငံ႕လ်က္
ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုးကို စူးစူးစိမ္းစိမ္း ၾကည္႕လာပါသည္။
၉။
ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း ထိုေၾကာင္ကို မ်က္ေျခမျပတ္စတမ္း တန္ျပန္ေစာင့္ၾကည္႕ရင္း
အသင့္အေနအထားျဖင့္ ရရာလက္နက္ကို ကိုင္စြဲလိုက္ရပါသည္။
၁၀။
သို႕ေသာ္ ေၾကာင္ဖားႀကီးကား သူ၏ စက္၀ိုင္းပံုလုပ္ငန္းႀကီးကိုသာ
ျပန္လည္ အာရံုစူးစိုက္လ်က္ တခြီးခြီး တေျဖာင္းေျဖာင္း---
လူလန္း(၂၂-၁၀-၂၀၁၂)
ကၽြန္ေတာ္တို႕အိမ္သို႕ ယခု ေရာက္ရွိေနေသာေၾကာင္သည္
ယခင္အက်င့္စရိုက္ေဟာင္းမ်ားကို သိမ္းဆည္းသို၀ွက္ထားခဲ႕ေလသည္လားမသိ။
၂။
ယခင္က ထိုေၾကာင္သည္ ႀကြက္ဆိုလ်င္ ျဖဴသည္မ ဲသည္မေရြး
တစ္ခ်က္ခုပ္ တစ္ေကာင္မိ၊ ကြက္တိ ဆရာႀကီးျဖစ္သည္။
၃။
ျခင္ ယင္ ပိုး မႊားမွအစ ဖားႏွင့္ေၿမြအဆံုး မထင္လ်င္ မထင္သလို
သခင့္အႀကိဳက္ လက္ရဲ ဇက္ရဲ ၊စိတ္ထင္တိုင္းႀကဲခဲ႕သူျဖစ္သည္။
၄။
ကၽြန္ေတာ္တို႕အိမ္သို႕ေရာက္ရွိၿပီး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္လာေသာအခါ
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေကၽြးေမြးေသာ က်န္းမာေရးႏွင့္ညီညြတ္သည္႕အစာမ်ားႏွင့္
ေန႕စဥ္ေရခ်ိဳးသန္႕စင္ေပးျခင္းတို႕ကိုၿငီးေငြ႕လာၿပီး သည္းခံႏိုင္စြမ္းရွိဟန္မတူေတာ့ပါ။
၅။
ထိုေၾကာင္သည္ အသံုးမၿပဳရသည္မွာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ သူ၏
လက္သည္းေျခသည္းမ်ားကို လူျမင္သူျမင္ထုတ္ေဖၚၾကည္႕ရွဳလာၿပီး
သူ၏ ခၽြန္ျမေသာ သြားမ်ားကိုလည္း တစမ္းစမ္းလုပ္လာပါသည္။
၆။
ယေန႔တြင္မူ မေစာင့္မစည္းႏိုင္ျဖစ္ဟန္ရွိေနေသာ ထိုေၾကာင္သည္
သူ၏လက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ႀကီးမ်ားကို တခၽြင္ခၽြင္အသံေပးလ်က္
သူ၏အၿမီးအား မမွီစမ္းစမ္း တေျဖာင္းေျဖာင္းလိုက္လံခုတ္ျဖတ္ရင္း
ေလေပြရိုင္းတိုက္ခတ္ေနသည္႕ပမာ ဒလမန္းၾကမ္း ခ်ာခ်ာလည္ေနပါသည္။
၇။
သူ႕ကို ထိန္းခ်ဳပ္တားဆီးရန္ တိရစၦာန္ေဆးကုဆရာ၀န္အား ေခၚယူျပသၾကည္႕ေသာအခါ
ဆရာ၀န္သည္ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနေသာ ဧည္႕ခန္းထဲမွ ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲေနသည္႕ထိုေၾကာင္ႀကီးကိုၾကည္႕ရင္း
ေၾကာင္ မွာလည္း ေခြးရူးေရာဂါရွိတယ္ဆိုတာ သတိထားၾကပါဟု ေျပာလိုက္သည္။
၈။
ဤစကားကိုၾကားသြားဟန္ရွိေသာ ထိုေၾကာင္သည္
သူ၏ စက္၀ိုင္းပံုလုပ္ငန္းႀကီးကို ေခတၱ ဆိုင္းငံ႕လ်က္
ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုးကို စူးစူးစိမ္းစိမ္း ၾကည္႕လာပါသည္။
၉။
ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း ထိုေၾကာင္ကို မ်က္ေျခမျပတ္စတမ္း တန္ျပန္ေစာင့္ၾကည္႕ရင္း
အသင့္အေနအထားျဖင့္ ရရာလက္နက္ကို ကိုင္စြဲလိုက္ရပါသည္။
၁၀။
သို႕ေသာ္ ေၾကာင္ဖားႀကီးကား သူ၏ စက္၀ိုင္းပံုလုပ္ငန္းႀကီးကိုသာ
ျပန္လည္ အာရံုစူးစိုက္လ်က္ တခြီးခြီး တေျဖာင္းေျဖာင္း---
လူလန္း(၂၂-၁၀-၂၀၁၂)
RSS Feed