ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၇)ပိုဒ္မွာ က်ေနာ္ဟာ အပိုဒ္ေတာ္ေတာ္မ်ားသြား
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁)
က်ရွဳံးခဲ႕ သမွ် အဆီတ၀င္း၀င္း
ေအာင္ျမင္ခဲ႕သမွ် သဲတရွပ္ရွပ္
သြားေလသူ အမွတ္မရွိ တေစၦ ။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၂)
ညာ မွာ ထမင္း
ဘယ္ မွာ ဟင္း ျဖင့္
သြတ္သြင္း ၿမိဳ ဝါး
အာ လွ်ာ သြား မွ
၀မ္း ၾကား မဟာ သမုဒၵရာ ဆီ သို႕
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၃)
စိုက္ပ်ိဳး တူးေဖာ္ၿပီး ခဲ႕ ပါေသာ ၎ေျမကို
(၁၀)ႏွစ္ၾကာသည္ အထိ
ထပ္မံ စိုက္ပ်ိဳး မရႏိုင္ေတာ့ပါသျဖင့္
ဂ်င္ဆင္း ဆိုေသာ ထိုေဆးျမစ္ကို ငါ မေသာက္ ။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၄)
ေပါက္ပင္ ကိုင္းေတာၾကီး အျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း
အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းမ်ားကို
အေၾကာင္းျပဳၿပီး ။
သစ္ေတာၾကီး မျဖစ္ခဲ႕ပါေသာ္လည္း
အပူလြန္ကဲ သူမ်ား ေအးေစသတည္း ။
ကိုယ္ေရးအတၴဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၅)
ဆူးကို ဖက္နဲ႕ ထုပ္မိတဲ႕ အခါ
ပလိုင္းထဲမွာ
ဖားတစ္ေကာင္မွ မရွိေတာ့
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၲိအက်ဥ္း(၆)
ျမားတစ္စင္းလို ခ်ြန္ခဲ႕သမ်ွ
ေရတခြန္ႀကီးလို ေဇာက္ထိုး က်ခဲ႕ၿပီလား
စမ္းေရတစ္ေပါက္အျဖစ္ေတာ့ တိုက္ေက်ြးသြားခ်င္တယ္
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(ရ)
မပြင့္မလင္း၊
ရွဳခင္းဟာ ည၀ါး၀ါး။
အိပ္မက္ေႀကြ တ၀ုန္း၀ုန္းမွာ ၊
ငါ ရွံဳးၿပီ လား ။
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၈)
မနက္ေစာေစာႏိုးလာတဲ႕ သားကေမးတယ္
တိုဟူး တိုဟူး နဲ႕ ေအာ္ေနတဲ႕
ဒီငွက္ေလးဟာလည္း သားသားလို
တိုဟူးေႀကာ္ကို ႀကိဳက္သလား ေဖေဖ တဲ႕။
သမီးႀကီး ငယ္ငယ္ကလည္း
ေန႕စဥ္နဲ႕ အမ်ွ
ဗုေဒၶါ ဗုေဒၶါနဲ႕ မေမာတမ္း ရြတ္ဆို
ဒီငွက္ေလးကို သမီးခ်စ္တယ္ တဲ႕။
ေဖေဖ့မွာသာ
ဥႀသ ဥႀသ ဆိုတဲ႕အသံအျပင္
အျခားေသာ အသံကို ဘာေႀကာင့္ မျမင္ခဲ႕ ။
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၉)
ထိုအမဲကို
သဲနဲ႕လည္း ငါမပက္ ။
ငါ ကူညီ ျပဳတ္ ေက်ာ ္ခ်က္လို႕
စားတယ ္ည မနက္။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၀)
ျဖစ္ ပ်က္ ေပ်ာ္ ပြဲ စား
ရွဳ ေမွ်ာ္ ခင္း အၾကိဳ အၾကား
ေလွ ေတြ ေမ်ာ ၿပီ လား
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၁)
ဆြဲ ၾကမဲ႕ ၿခဴ ကိုပဲ
ေရႊလား ေၾကး လား
ခြဲျခား ျငင္းခုန္
တစ္ၿမံဳလံုး ကုန္လုေပါ့ ။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၂)
စက္ေခါင္းအသစ္တင္ၿပီးတဲ႕ေနာက္
လမ္းေခ်ာ္တိမ္းေမွာက္ျခင္းဆိုတာ မရွိ
ခုထိလည္း ဒီဇယ္ဆီက မထည့္ရေသး။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၃)
သမီးရဲ႕ ခဲတံကလည္း
ခၽြန္ေနရတာနဲ႕ -ခဲဖ်က္ပဲ က်န္ေတာ့သလို-
အေဖရဲ႕ ဓါးကလည္း
ေသြးေနရတာနဲ႕ - ဓါးရိုးပဲ က်န္ေတာ့သလို-
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိအက်ဥ္း(၁၄)
သစ္၀ါးေတြ အစုန္ အဆင္းမ်ားတဲ႕အခါ
ျမစ္ေခ်ာင္းေတြအဆန္ အဆုတ္ျမန္ႀကသလို
ရြာဦးေရကန္ႀကီးကို အေရာင္းအ၀ယ္ တည့္ျပန္ေပါ့
က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီး ေသသင့္ပါတယ္။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း (၁၅)
ပတၱျမား မွန္ရင္ ႏြံမနစ္ပါဘူးကြ
သား မ စမ္းရဲဘူး ေဖ ေဖ
ေဖႀကီးရွိပါတယ္ ေမာင္ေလးရာ ကေလးေတြကို ေျမွာက္ေပးေနမဲ႕အစား
ရွင္ ကိုယ္တိုင္ ခုန္ဆင္း ၾကည္႕ပါလား
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိအက်ဥ္း(၁၆)
ကၽြဲႏွစ္ေကာင္ခတ္
ၾကားရပ္မွာ ကၽြႏိုပ္
ေျမဇာပင္ မဟုတ္
အင္ၾကင္းငုတ္
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိအက်ဥ္း(၁၇)
ဓါးဦးကိုသာ စြတ္စြတ္ရြတ္ရြတ္ႀကီးေရြးခ်ယ္
အေႏွာင့္ အသြားေတာ့ လြတ္ခဲ႕ပါတယ္
အိမ္မွာ ဥမမယ္ စာ မေျမာက္ေတြနဲ႕ ။
လူလန္း(၄/၂၀၁၃)
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁)
က်ရွဳံးခဲ႕ သမွ် အဆီတ၀င္း၀င္း
ေအာင္ျမင္ခဲ႕သမွ် သဲတရွပ္ရွပ္
သြားေလသူ အမွတ္မရွိ တေစၦ ။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၂)
ညာ မွာ ထမင္း
ဘယ္ မွာ ဟင္း ျဖင့္
သြတ္သြင္း ၿမိဳ ဝါး
အာ လွ်ာ သြား မွ
၀မ္း ၾကား မဟာ သမုဒၵရာ ဆီ သို႕
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၃)
စိုက္ပ်ိဳး တူးေဖာ္ၿပီး ခဲ႕ ပါေသာ ၎ေျမကို
(၁၀)ႏွစ္ၾကာသည္ အထိ
ထပ္မံ စိုက္ပ်ိဳး မရႏိုင္ေတာ့ပါသျဖင့္
ဂ်င္ဆင္း ဆိုေသာ ထိုေဆးျမစ္ကို ငါ မေသာက္ ။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၄)
ေပါက္ပင္ ကိုင္းေတာၾကီး အျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း
အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းမ်ားကို
အေၾကာင္းျပဳၿပီး ။
သစ္ေတာၾကီး မျဖစ္ခဲ႕ပါေသာ္လည္း
အပူလြန္ကဲ သူမ်ား ေအးေစသတည္း ။
ကိုယ္ေရးအတၴဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၅)
ဆူးကို ဖက္နဲ႕ ထုပ္မိတဲ႕ အခါ
ပလိုင္းထဲမွာ
ဖားတစ္ေကာင္မွ မရွိေတာ့
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၲိအက်ဥ္း(၆)
ျမားတစ္စင္းလို ခ်ြန္ခဲ႕သမ်ွ
ေရတခြန္ႀကီးလို ေဇာက္ထိုး က်ခဲ႕ၿပီလား
စမ္းေရတစ္ေပါက္အျဖစ္ေတာ့ တိုက္ေက်ြးသြားခ်င္တယ္
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(ရ)
မပြင့္မလင္း၊
ရွဳခင္းဟာ ည၀ါး၀ါး။
အိပ္မက္ေႀကြ တ၀ုန္း၀ုန္းမွာ ၊
ငါ ရွံဳးၿပီ လား ။
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၈)
မနက္ေစာေစာႏိုးလာတဲ႕ သားကေမးတယ္
တိုဟူး တိုဟူး နဲ႕ ေအာ္ေနတဲ႕
ဒီငွက္ေလးဟာလည္း သားသားလို
တိုဟူးေႀကာ္ကို ႀကိဳက္သလား ေဖေဖ တဲ႕။
သမီးႀကီး ငယ္ငယ္ကလည္း
ေန႕စဥ္နဲ႕ အမ်ွ
ဗုေဒၶါ ဗုေဒၶါနဲ႕ မေမာတမ္း ရြတ္ဆို
ဒီငွက္ေလးကို သမီးခ်စ္တယ္ တဲ႕။
ေဖေဖ့မွာသာ
ဥႀသ ဥႀသ ဆိုတဲ႕အသံအျပင္
အျခားေသာ အသံကို ဘာေႀကာင့္ မျမင္ခဲ႕ ။
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၉)
ထိုအမဲကို
သဲနဲ႕လည္း ငါမပက္ ။
ငါ ကူညီ ျပဳတ္ ေက်ာ ္ခ်က္လို႕
စားတယ ္ည မနက္။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၀)
ျဖစ္ ပ်က္ ေပ်ာ္ ပြဲ စား
ရွဳ ေမွ်ာ္ ခင္း အၾကိဳ အၾကား
ေလွ ေတြ ေမ်ာ ၿပီ လား
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၁)
ဆြဲ ၾကမဲ႕ ၿခဴ ကိုပဲ
ေရႊလား ေၾကး လား
ခြဲျခား ျငင္းခုန္
တစ္ၿမံဳလံုး ကုန္လုေပါ့ ။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၂)
စက္ေခါင္းအသစ္တင္ၿပီးတဲ႕ေနာက္
လမ္းေခ်ာ္တိမ္းေမွာက္ျခင္းဆိုတာ မရွိ
ခုထိလည္း ဒီဇယ္ဆီက မထည့္ရေသး။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၃)
သမီးရဲ႕ ခဲတံကလည္း
ခၽြန္ေနရတာနဲ႕ -ခဲဖ်က္ပဲ က်န္ေတာ့သလို-
အေဖရဲ႕ ဓါးကလည္း
ေသြးေနရတာနဲ႕ - ဓါးရိုးပဲ က်န္ေတာ့သလို-
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိအက်ဥ္း(၁၄)
သစ္၀ါးေတြ အစုန္ အဆင္းမ်ားတဲ႕အခါ
ျမစ္ေခ်ာင္းေတြအဆန္ အဆုတ္ျမန္ႀကသလို
ရြာဦးေရကန္ႀကီးကို အေရာင္းအ၀ယ္ တည့္ျပန္ေပါ့
က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီး ေသသင့္ပါတယ္။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း (၁၅)
ပတၱျမား မွန္ရင္ ႏြံမနစ္ပါဘူးကြ
သား မ စမ္းရဲဘူး ေဖ ေဖ
ေဖႀကီးရွိပါတယ္ ေမာင္ေလးရာ ကေလးေတြကို ေျမွာက္ေပးေနမဲ႕အစား
ရွင္ ကိုယ္တိုင္ ခုန္ဆင္း ၾကည္႕ပါလား
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိအက်ဥ္း(၁၆)
ကၽြဲႏွစ္ေကာင္ခတ္
ၾကားရပ္မွာ ကၽြႏိုပ္
ေျမဇာပင္ မဟုတ္
အင္ၾကင္းငုတ္
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိအက်ဥ္း(၁၇)
ဓါးဦးကိုသာ စြတ္စြတ္ရြတ္ရြတ္ႀကီးေရြးခ်ယ္
အေႏွာင့္ အသြားေတာ့ လြတ္ခဲ႕ပါတယ္
အိမ္မွာ ဥမမယ္ စာ မေျမာက္ေတြနဲ႕ ။
လူလန္း(၄/၂၀၁၃)
RSS Feed