၁။ TREES ၂။ တေရႊ႕ေရြ႕ ျမစ္ ။ ၃။ အေလနေတာ
(၁)
WILD FLOWERS
WATER AND SOIL
DEAD LEAVES
ASHES AND SKY
DREAMING MOON
EARTH NAKED AND
A RIVER BLIND
NO MORE LIFE NO MORE
NO MORE PAIN NO MORE
NO MORE NOS NO MORE.
(၂)
ပန္းရိုင္းေတြ
ေစသူမ်ား……..
ရြက္ေသေတြ
ျပာေတြနဲ႕ မိုးေကာင္းကင္……………..
အိပ္မက္ ေရာင္စံု လမင္း
လကၤာမဲ႕ ကမၻာေျမနဲ႕ မစီးေတာ့တဲ႕ ျမစ္တစ္စင္း ။
သုညေတြဆီ
သုညေတြရယ္ စီးဆင္း……………..။
ျငင္းပယ္ျခင္းေတြလည္း လွခဲ႕ ၾကေပါ့ ။
(၃)
ပ်ိဳူးေထာင္ေရကအစ မိမဆံုးမ ဖမဆံုးမ
သံုးစားခဲ႕ရေလသမွ် အေလနေတာ အၾကြင္းအက်န္
သီးၾကပြင့္ၾကျပန္ေတာ့ နငယ္ နပင္းပိတ္
အတိတ္ေျခရာလက္ရာဆိုလို႕ ေဟာဒီ ျပာၾကြင္းျပာက်န္ေတြပဲ ရွိေတာ့သလို
အငံု အဖူးေတြဟာ ေကာင္ကင္းႀကီးထဲ အိပ္မက္ခါးလို အစအဆံုးမရွိ
အဆင့္ဆင့္ေဖါက္ခြဲ cluster ပန္းဗံုးမ်ားအၾကား ထမင္းလြတ္ဟင္းလြတ္
စြတ္စြတ္ရြတ္ရြတ္ ကမၻာႀကီးသာ ၊ဟိုစမ္းသည္ရမ္း မသန္မစြမ္းျမစ္ႀကီးကိုသယ္ေဆာင္လို႕
ဒဏ္ရာ အနာတရေတြက အစိုေရ မ၀ တ၀
ဘ၀ ဘ၀ေတြကလည္း မ်ိဳးေစ့ေတာင္ျပန္လည္ မရရွိေတာ့သလို
အားလံုးဟာ တအုပ္တမ
ဘာဆိုဘာမွ နားပါးမလည္ ယိမ္းအလွေတြကလို႕
ပြင့္ရသီးရမွာကိုပဲ အနာဂတ္ေမ႕သလို နယ္စည္းေတြမျခား ။
ေက်ာ္ႀကီး(KWN) /SHIN THANT(TLO)/ လူလန္း
(၁၉၉၄-၉၅ခုေလာက္က ငယ္သူခ်င္းႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ႕
KWN(ေက်ာ္ႀကီး)၊ TLO(Shin Thant)တို႕ႏွစ္ေယာက္မွာ
၁။ KWN(ေက်ာ္ႀကီး)က ENGLISHလို စေရးတဲ႕ ကဗ်ာကို
၂။ Shin Thant(TLO)က သူအာရံုရသလိုျမန္မာလိုေရးခဲ႕တဲ႕ DUO အစီအစဥ္ေလးကိုပဲ
၃။လူလန္း က်ေနာ္( ၂၀၁၃)က က်ေနာ္အာရံုရသလို ေနာက္ေယာင္ခံေရးလိုက္တာပါ။)
ပြင့္သြားလို႕ ဖြင္႕ေပးရ သေဘာ ေတာနက္နက္ႀကိးထဲ
လမ္းေပါက္ၿပီလား ေတာသံုးေတာင္ေဖါက္ဆဲ အလွ်ိဳလွ်ိဳအေျမာင္ေၿမာင္
စီမံစိမ္႕ စမ္းၿမိဳင္ဂႏိုင္ အရွဳးံမေပး သံသယ သံသရာ
အလိုမျပည္႕စြာ ဂယက္၀ဲကေတာ့ေတြဟာ ကိုယ္စီလင္းမႈျခင္းမႈ ဗိုလ္လုပြဲအမီ
ခုမိထားတာ က်ေနာ္က်မတို႕ ေထာင္ထားတဲ႕ယုန္ကို
ခိုးယူစားသံုးေနတဲ႕ ေၾကာင္ဖား ႀကီးပါလားဆိုသလို
ႀကီးခဲ႕သမွ် မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္ေတြနဲ႕ ပံုတူေကာက္ေၾကာင္း သရုပ္မွာ
လူရုပ္မပီခ်င္ခ်င္ တည္႕တည္႕တိတိလင္းလင္းထဲ
ၾကယ္ဟာၾကယ္ ၊ တာရာဟာတာရာ ၊ဆိုလိုတာက
ၿဂိဳဟ္ေတြမွာ ဂ်ိဳ အၿမီးပါမပါ မေသမခ်ာသလိုမ်ိဳး
အစုန္ခရီးသက္သက္ပီပီ အႀကံဳစီးသူေတြနဲ႕အတူ၊
ဒဏ္ရာရ ပြဲနားသမားေတြမ်ားသေလာက္ အရံပေလယာေတြကိုယ္တိုင္လဲ
ထိုင္ခံုနာမိဆိုေတာ့ ၊နည္းနဲ နဲ႕ ႀကဲက်ဲ၀ိုင္းေနၾကတဲ႕ေန႕
အဲဒီေန႕က မ------- ဟာ ထမင္းမနပ္ေသးဘူး။
က်ေနာ္ က သတင္းမၾကည္႕လိုက္ရဘူး။
သမီးက စာမဖတ္လိုက္ရသလို ဂိမ္းမေဆာ့လိုက္ရတဲ႕သားကလဲ တဆဲဆဲတဆိုဆို။
လိုအပ္ရင္ ကြန္ခ်က္ေတြ ျပၾကပါစို႕ဆိုဆို၊
လိုအပ္ရင္လိုအပ္သလို လက္၀င္လွ်ိဳေပးပါ့မယ္ဆိုဆို။
ေသြးလွဴမယ္။နာေရးကူညီမယ္။သစ္ပင္စိုက္မယ္။ဟိုတစ္ဖြဲ႕မယ္။ဒီတစ္သင္းမယ္။
ကူခ်င္သူေတြကစၿပီး ကယ္ပါကူပါ တစာစာမယ္။
အဆက္နဲ႕ အရွက္ ျပတ္သြားတဲ႕အနာဟာျပႆနာ။
အက်နာခဲ႕ၾကပါတယ္။ အတက္ ၾကာခဲ႕ၾကပါတယ္။အထိမ္းအမွတ္ပြဲသံအၾကား
ခင္ဗ်ားတို႕ဟာ က်ေနာ္က်မတို႕ကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ႕ၾက။
ေမွ်ာ္ခဲ႕ရ။ေစာင့္ခဲ႕ လက္၀ါးျဖန္႔ခဲ႕ရ။
အရသာကို ရွာေဖြခံစားတတ္ခဲ႕ၾကပါၿပီ။
ခ်က္နည္းျပဳတ္နည္းၾကားဖူးနား၀မွာသာ ျခစ္ျခစ္တူးကၽြမ္းခဲ႕ရ။
ငါးေၾကာ္ကဒီမွာ ။ငါးကင္က ဟိုမွာ ။လက္၀ါးျပ လ်က္ဆားရခဲ႕
ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေစတနာကမ္းပါးထဲ
ကြန္ခ်က္ေတြ မျပ/မရ ေလသမွ် ဘ၀ဆိုတာ ေခါင္းတျခားကိုယ္တျခား ပြင့္လင္း
လင္းလင္းခ်င္းခ်င္းနီ ေရာင္စံု လက္သီးလက္ေမာင္းတဗြက္ဗြက္
ကိုယ္႕အူအေခြႀကီးကိုပဲ အေထြးလိုက္ေပြ႕ပိုက္ အေျခ(က)ခံ
လူလန္း(၃-၁-၂၀၁၃/၁၁း၃၄)
ေျပးရင္းလႊားရင္း စဥ္းစဥ္းစားစား။၂၀၁၃ေရ ခင္ဗ်ားႀကီး သတိသာထားးးး
(၂၇-၁၂-၂၀၁၂)ေန႕ ေရးဖြဲခဲ႕ပါေသာစာသားမ်ားကို ျပန္လည္တည္းျဖတ္ အေရးအသား)
ေျပးေနလို႕ အေျပးသမားေခၚတာလား။အေျပးသမားဆိုလို႕ပဲ ေျပးေနရတာလား။ဘာေၾကာင္႕ေျပး၊
ဘာတြက္ေျပး၊ဘယ္လိုေျပး၊ဘယ္သူ႕အတြက္ေျပး၊ဘယ္ခ်ိန္ေျပး၊ဘာနဲ႕ေျပးစသျဖင့္ေမးခြန္းေတြကို
ေျဖရွင္းခ်ိန္မရေလာက္ေအာင္ ကမန္းကတန္းေျပး။လြတ္ရာကၽြတ္ရာေျပး။ျမင္းတစ္ေကာင္လိုခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊားေျပး။
အနည္းဆံုး ေခြးတစ္ေကာင္လိုေပါ့ပါးဖ်တ္လတ္ေျပး။ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ၁၀ေပ ပတ္လည္အခန္းေလးထဲမွာ
ဆံု လည္ လွဲ႕လို႕ေျပး။ေျပးသေလာက္ခရီးမေပါက္ဘူးဆိုခ်င္ဆို ေျပးၿမဲသာေျပး။
ေျပးႏိုင္မွ သာလြတ္ ေျပးသာေျပး။ ရပ္လို႕မျဖစ္ဘူး ေျပးသာေျပး။ လိုအပ္ရင္လိုအပ္သလို ဗ်ဴဟာေတြသံုးလို႔
အစီအမံေတြနဲ႕ေျပး။ ေရွ႕မွာမင္း အရပ္ေလာက္ သာ ရွိတဲ႕ တန္းကိုခုန္ကာလႊားကာေျပး။
ဖမ္းေနသူေတြကို မေၾကာက္နဲ႕ ေျပးၿမဲေျပး။ တဆင့္ခံ ခုန္ခု ေက်ာ္လႊားစရာေပၚ အားကုန္ယူလို႕ ခုန္ပ်ံေျပး။
ခုလိုလြတ္ၿပီကၽြတ္ၿပီဆိုလ ဲရန္မေအးေသးဘူး ထပ္ခါေျပး။ ေနာက္ မွာ အရွဳံးမခံႏိုင္လို႕လိုက္ေနၾကတယ္ ေျပး။
ေျပးေလ အက်ိဳးရွိေလ ဆိုသလို ေျပးသာေျပး။ဒီအိမ္နားပဲ တရစ္သီသီလုပ္မေနနဲ႕ေလ ေျပးၿမဲေျပး။
ေကၽြးေမြးေနတဲ႕အဲ့ သခင္ကို မခြဲႏိုင္လို႕လား ေျပးသာေျပး။အျပင္မွာကိုယ္တိုင္ရွာေဖြမစားေသာက္တတ္ဘူးလား
ေျပးၿမဲ ေျပး။ ေခြးေလေခြးလြင့္တစ္ေကာင္ေလာက္မွ သ တၱိမရွိဘူးလားေျပးသာေျပး။
မင့္ကို ေကၽြးေမြးေစာက္ေရွာက္လာတာ ေမတၱာေတြမဟုတ္ဘူး ေျပးၿမဲ ေျပး။
မင့္ကို တယုတယ ေမြးလာတာ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ကို ခ်စ္လို႔ေမြးတာနဲ႕မတူဘူး ေျပးသာေျပး။
မင့္ကို အစားေကာင္းေတြ ေကၽြးလာတာ ေကာင္းေကာင္းစားေစခ်င္လို႕မဟုတ္ဘူး ေျပးၿမဲ ေျပး။
တစ္ေန႕တျခား အသားေတြတိုးပြားေနတဲ႕မင့္ကို တိုင္းထြာတြက္ခ်က္ေနတာ သိၿပီမဟုတ္လား ေျပးသာေျပး။ စားေရးေသာက္ေရးအစ က်န္းမာ ေရး အဆံုး မင္႕ကိုမ်က္ေစ့ေထာက္ေထာက္ၾကည္႕ေနၿပီ ေျပးၿမဲ ေျပး။
ေျပး ေျပးေျပး ေနာက္ျပန္မငဲ႕နဲ႕လြတ္ေအာင္ေျပး။ မင္႕ကိုမိရင္ ခြဲမယ္စိပ္မယ္ လြတ္ေအာင္ေျပး။
ခြဲရင္စိပ္ရင္ အစားနဲ႕ အအိပ္ကလြဲၿပီး ဘာမွ မင္းမသိေတာ့ဘူး ေျပးၿမဲ ေျပး။
ခြဲၿပီးစိပ္ၿပီး တေန႕တျခား အသားတိုးပြားလာမဲ႕ မင္းဟာ ေနရ ၆ လ ေစ်း က႕ြက္ေရာက္မယ္ ေျပးသာေျပး။
ေခြးေလေခြးလြင့္ေတြေတာင္မွ လမ္းေဘးအန္ဖတ္ေျခာက္ကို ျခစ္ခ်ဳုပ္ခြါစား အသက္ရွင္ၾကေသးတယ္ ေျပးၿမဲေျပး။
မင္႕က်န္းမာေရးကို တစ္သက္တာ တာ၀န္ယူပါတယ္ဆိုတဲ႕ ဆရာ၀န္ႀကီးကိုယ္တိုင္က သင္းကြပ္မွာမို႕ လြတ္ေအာင္ေျပး။မင္႕ေနာက္မွာ ေနာက္တစ္ေကာင္လိုက္မယ္ ေရွ႕ကေျပး။ ေနာက္တစ္ေကာင ္ေျပး။
တစ္ေကာင္ၿပီး တစ္ေကာင္ေျပး။ ငါ့မွာသာ အဓမၼျပဳက်င့္ခံ မေပါ့မပါးၾကီးနဲ႕ မေျပးႏိုင္လို႔ မင္းတို႕သာ ေျပး။
ေ၀းေ၀းေျပးေလ အက်ိဳးရွိေလ ေျပးသာေျပး။ အတူေျပးခ်င္သူေတြကိုသာ ကူကာ ေဖးကာ ေစာင့္ေရွာက္ေျပး။
တိုု႕သခင္ဟာ လိုင္စင္ရ သားသတ္သမားႀကီးေဟ့ ေျပးေျပးေျပး။
အက်ိဳးလို ေညာင္ေရေလာင္းသူေတြ လက္က အရသာရွိရွိ ေျပးၿမဲ ေျပး။
ဖြဲစကြဲ ႏွမ္းဖတ္ေတြထက္ ေကာင္းတဲ႕အရာဟာ တို႕ကို ေမွ်ာ္ေနသတဲ႕ ေျပးသာ ေျပး။
အဆင္သင္႕ရင္ ငါလည္းလာမယ္ ေျပး ေဟ႔ ေျပး ။သေ၀ထိုးတဲ႕ ပေစာက္ ရရစ္မွာ ၀စၥေပါက္ကိုထည္႕ၿပီးေျပး။
ေျပးရင္းလႊားရင္း ဘယ္ကိုေျပးမယ္ဆိုတာတစ္ခုပဲ စဥ္းစဥ္းစားစားေျပး ။ ။
လူလန္း(၃၁-၁၂-၂၀၁၂)
အံတိုနီယို
(၁)
အေနာက္ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္လိုလုိနာမည္က အသံထြက္ေနေပမဲ႕ လူပံုကေတာ့
တကယ့္ျမန္မာ။မျဖစ္မေန ရင္းႏွ ီးျပေနရသူေတြကေတာ့ အန္တိုနီယိုလို႕ေခၚေပးၾကပါတယ္။
တကယ္ေတာ့အံတိုမွ အံတို ။သံတူေၾကာင္းကြဲေလာက မွာ အံတိုေနလို႕ပဲ အံတိုေခၚေလသလား။
ဗီဇကိုယ္တိုင္ကအံတို မ်ိဳးရိုးျဖစ္ေနလို႕ပဲ ဆက္လက္ အံတိုေနေတာ္မူေလသလား။
ေခတ္ကိုက ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးေတြျဖစ္ေနလို႕ပဲ အန္တိုအမွန္ကပဲ အံတို ျဖစ္ရေလသလား။
သူ႕ဥပဓိ ၀ဏၰနဲ႕ သူ႕အမည္ ဗ်ဳပၸတ္ကလည္း မိန္႕မိန္႕ စုန္႕စုန္႕ၾကီးဆိုေတာ့ဒီအမည္ကပဲ
အလိုက္ဖက္ဆံုးပါဆိုၿပီး အံတို လို႕ သမုတ္ၾကေလသလား။ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ
အ ံတိုဆိုတဲ႕ အံတို ကို ဦးအံတို ေခၚရေတာ့မယ္။ပူပူေႏြးေႏြး ပင္စင္စား ေတာ့မယ္ေပါ့။
(၂)
ေအာက္တန္းစာေရးေလးမွသည္ လုပ္သက္ရင့္ အရာရွိႀကီးဘ၀အထိ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို
အလုပ္အေကၽြးျပဳဘိခဲ႕တဲ႕ အံတိုဟာ လုပ္သက္ေပါင္း ၄၅ႏွစ္ေတာင္ရွိခဲ႕သတဲ႕။အခါအခြင့္သင့္ရင္
သင့္သလို သူ႕ဆရာ အံတိုႀကီးေတြ အကူအညီနဲ႕ သကၠရာဇ္ေတြကို ၿဖိဳခဲ႕သူ အံတိုဟာ တကယ္လည္း
ပင္စင္စားခ်ိန္မွာ အသက္က ၆၅ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္ေနၿပီ ။အဲလို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အံတိုဟာ
နတ္ထြင္းတဲ႕ ခံတြင္း၀မွာ မိန္႕မိန္႕ႀကီး လခစားလို႕ ။ဖိ၀ါးႀကိတ္ေခ်ခံရန္ ေရာက္လာၾကပါကုန္ေသာ
မႏုႆအႏြယ္၀င္ မ်ားကို ဘယ္သူမျပဳ မိမိျပဳ မူနဲ႕ မွန္မွန္ႀကီးႀကိတ္၀ါးလို႕။ မိမိမ၀ါးလည္း
အျခားသြားေတြအၾကားမွာ အရိုးအသားကြဲျပားသြားမွာပဲဆိုသလို အံတိုဟာ အစိုးရ၀န္ထမ္းခဲ႕သတဲ႕။
သြားသြားလာလာ စားစားေသာက္ေသာက္ေတြ အၾကား ၊ အံတိုလို အံတိုေတြကလည္း မ်ားလွဆိုပဲ။
ထိုင္ခံု စားပြဲတစ္လံုးကိုယ္စီနဲ႕ မင္နီမင္ျပာေဘာပင္ေတြကအစ အိပ္ကပ္ထဲမွာ အံတိုကို စတိုင္ စမတ္
က်ေစလို႕။ အံတိုရွိရာ အံတိုလာေျပာရမလား။ အံတိုခ်င္းေျချမင္တယ္ဆိုရမလား။စီနီယာ အံတိုဟာ
မနက္ ၁၀နာရီခြဲမွ ရံုးလာတယ္ဆိုေတာ့ ဂ်ဴနီယာအံတိုေတြရဲ႕ အေစာဆံုးရံုးတက္ခ်ိန္က မနက္ ၁၀နာရီ။
၁၁နာရီမွာ မနက္စာ ထမင္းစားနားတယ္။အံတိုနဲ႕ အဟာရျဖစ္ေအာင္၀ါးရတာဆိုေတာ့ နည္းနည္းၾကာတယ္။
ေန႔ခင္း၂နာရီမွာတရုန္းရုန္းနဲ႕ သူတို႕ အလုပ္မလုပ္ရင္ပဲ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးအုံးကနဲ ထကြဲေတာ့မွာလိုလိုနဲ႕
တစ္ေနကုန္ေစာင့္စားေနၾကတဲ႕အႀကိတ္အ၀ါးခံေလးေတြကို ပလုပ္ပေလာင္း ၿမိဳ၀ါး။တခ်ိဳ႕အေစ့လိုက္၊
တခ်ိဳ မညက္တညက္၊တခ်ိဳ႕ဆို နီးရာအရည္နဲ႕ေတာင္ မ်က္စိမ်က္ဆန္ လန္ထြက္မတတ္ ဂလုဂလုေမွ်ာ
ခ်ယူရတဲ႕အထိ။ပီဘိ အံတို။ အံတိုေတြမွာ လည္း ဘီးလူးစည္း လဴ႕စည္းရွိသလိုလို။ အံတိုခ်င္းခ်င္း
သတင္းေလြ႕ေလြ႕လိုလို၊ အံတိုမွန္ရင္ ႏြံမနစ္ပါဘူးကြလိုလိုနဲ႕ ညေနရံုးဆင္းၿပီဆို အံတိုခ်င္း ခ်ီးယားစ္။ဒါမပါဘူး။ဟိုဟာလိုေသးတယ္ဆိုၿပီးရခဲ႕တာကိုအျမည္းထား။ ေထာက္ခံစာဆိုတာ
ဒီလိုလြယ္လြယ္ရမွတ္ေနသလား စကား အဆံုးမွာ ဖ်တ္ကနဲကိုယ္ထင္ျပလာတဲ႕ ဆင္တစ္ေကာင္
ႏွစ္ေကာင္ကို ကိုႀကီးေက်ာ္လက္ဦးထား။တဟီးဟီးတဟားဟား အိမ္အျပန္မွာ
အနည္းဆံုး ဆင္ႏွစ္ေကာင္ က်ံဳးသြင္းလာႏိုင္ခဲ႕ေသးသတဲ႕။
(၃)
အဲဒီလို ကံေကာင္းအေၾကာင္းလွခဲ႕တဲ႕ အံတိုဟာ ျပည္သူ႕၀န္ထမ္းဆိုတဲ႕ အသံုးအႏွဳန္းႀကီးနဲ႕
ပြတ္ကာသီကာလြတ္ေျမာက္သြားတယ္။ဟိုတိုင္ သည္ေတာ အႏူေတာထဲက လက္မတင္ေလးဆိုသလို၊
ခြင့္ႀကီးမခံစားခင္တစ္ရက္အလိုကပဲ လဘက္ရည္ဖိုးရခဲ႕တဲ႕ဆိုင္ကယ္ႀကီး တ၀ီ၀ီနဲ႕ ပင္စင္ထုတ္
သြားေတာ့တယ္။၀င္၀င္ခ်င္းေဆာက္နဲ႕ ထြင္းဆိုရမလား၊သြားၾကားထိုးတံကိုယ္စီနဲ႕ ကိုယ္လို သူလို
အလွ်ိဳအလွ်ိဳ ထိုင္ခံုေတြေပၚမွာ အံတိုမ်ား။ အဲဒီမွာအံတိုဟာဘုရားတရားကိုသတိရသြား ေတာ့တယ္။
ဟိုစားပြဲ ဒီစားပြဲ ယင္မဲႀကီးတစ္ေကာင္လို ေခၽြးတဒီးဒီးနဲ႕ ပ်ံ၀ဲေနရတဲ႕ အံတိုဟာ ဘယ္ေတာ့မွ
ပင္စင္လာမထုတ္ေတာ့ဘူးလို႕အသံထြက္မိသြားသလိုလို။ အံေတြနစ္၀င္ေနတဲ႕ သြားဖံုးၾကားက
ေသြးေတြယိုဆင္းလာတဲ႕ အထိ ေမးရိုးေတြတင္းတင္းရင္းရင္းႀကီး ေထာင္ထေနတဲ႕ အံတိုဟာ ေျပာင္ေနတဲ႕
မဟာနဖူးကို တဖ်င္းဖ်င္း ပြတ္လိုက္၊ဘယ္ညာေမးရိုးႏွစ္ဘက္ကို လက္အစံုနဲ႕ ရိုက္လိုက္ပုတ္လိုက္။တိုေနတဲ႕
သူ႕အံတိုေတြကပဲ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္သူ႕က ိုကိုက္ခဲႏွိပ္စက္ေနပံု။
(၄)
အဲဒီေန႕ညေနအိမ္အျပန္မွာအံတိုဟာ ေခါင္းထဲသိပ္မၾကည္ လို႕ ခဏ နားဦးမယ္ကြာ ဆိုၿပီး
အိပ္ယာထဲ၀င္သြားတာ ျပန္ႏိုးမလာေတာ့ဘူး။ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ပဲေျပာရမလား။ ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေနပဲ ဆိုရမလား။
အံတိုကို မီးသၿဂၤဟ္ေတာ့ ၀ါညစ္ေနတာကလြဲလို႕ ေျပာင္ေခ်ာေနတဲ႕ အံသြားေတြဟာ ျပာမက်ဘူးတဲ႕။
ဒါကိုပဲ နီယို အံတိုေတြ က သေဘာက်လို႔ မၿပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္။
လူလန္း( ၂၅-၁၂-၂၀၁၂)
အမွန္အတိုင္း ျဖစ္ခ်င္လို႕ပါဆိုေတာ့
ကဗ်ာဆိုတိုင္း မဇၥ်ိမလားဆိုေတာ့၊
ကၽြန္ေတာ္ ဂႏၳ၀င္ေလ့လာဆဲပါဆိုေတာ့
ႏိုင္ငံတကာပြဲမို႕မပ်က္မကြက္တက္ပါဆိုေတာ့
ဘ၀ဟာ ေက်းဇူးရွင္ေနာက္ မပ်က္မကြက္လိုက္ပါသြားရေသးတယ္ဆိုေတာ့
ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ပါးပိတ္ရိုက္လိုက္တဲ႕ကဗ်ာဟာ ခြဲထားသတ္ပံုေတြကို အားနာတယ္ဆိုေတာ့
တစ္ဘက္မွာ ညႊန္ၾကားလို႕ ၊တစ္ဘက္မွာ ညွိႏိွုင္းျခင္းေတြကို ကဗ်ာကေတာ္လွန္တယ္ဆိုေတာ့
ကိုယ့္ေမးရိုးကို ထုသားေပသားက်ေအာင္ ကဗ်ာဟာ ေလ့က်င့္ေနတယ္ဆိုတာ့
သစ္ရြက္ဟာ အလိုမတူပဲေၾကြက်ရတယ္ဆိုတာ အေၾကာစိမ္းစိမ္းေတြက သက္ေသပါဆိုေတာ့
တန္ရာတန္ေက်းေတြ နဲ႕အတူ အေတာင္အလက္မစံုဟန္သတ္မွတ္ခံရသူေတြကိုအားနာရပါတယ္ဆိုေတာ့
ငါမရွိဘူး ငါးရွိတယ္ ဘာသာစကားဖ်ံေတြက ႏွာတစ္ဖ်ားသာသင္တန္းဆင္းေတြဆိုေတာ့
တခ်ိဳ႕ဥာဏ္ပညာဟာ သံုးရက္မွ တစ္နပ္သာ စားရရွာတယ္ဆိုေတာ့
ေထြလီကူလီရုပ္ၾကြင္းဟာေက်ာက္ေစာင္းထက္ ေရေစာင္းထက္၊ေပါက္ေပါက္ေရာက္ေရာက္သံယိုဆိုေတာ့
ၿပံဳးၿပံဳးႀကီး ႏွဳတ္ခမ္းနီတ်ာေအာက္မွာ သြားေတြက ၃၂ေခ်ာင္းကို အႏွဳတ္ၿပေနၿပီဆိုေတာ့
တကယ္ေတာ့ ဆိုတာ ဒဂယ္ေဒါ့ ၊ ဆိုေတာ့ ဆိုတာ ဆိုေဒါ့ လားဆိုေတာ့
ေဒါ့ဟာ doc လား dot လား dog လား ဆိုေတာ့
လူလန္း(၁၉-၁၂-၂၀၁၂)
(ဖုန္း/မ်က္လံုးခ်င္း ဆံုျဖစ္ခဲ႕ရပါေသာ ကဗ်ာဆရာမ်ားသို႕အမွတၱရ)
ဒီလမ္း ဒီပန္း နဲ႕ ဒီခရီး ဒီထီးတို႕ လာေရာက္ေရစက္ဆံု။
ကိုယ္မခ်ိ အမိေသာ္လည္းမူနဲ႕ ဒီေကြ႕မွာ ဒီတက္ကိုသံုးလို႕။
ေျပး၀င္လာတဲ႕ ကိစၥ၀ိစၥေတြထဲ မေရာက္မခ်င္း ဘတ္စကားလို အဆင့္ဆင့္ေျပာင္းလဲစီးလို႕
ဒီလိုမေနမွ ေတာ့ ဘယ္လိုေန ၊ဟိုလိုေနေတာ့လည္း မေတာ္မသင့္
ဒီလိုသင့္မယ္ထင္လို႔ ၊ ဟိုလိုကို စြန္႕ထြင္လိုက္မွ အရိုးမွာ အသားတန္းလန္း
ဟိုရမ္း ဒီမွန္း ဟိုခ်ိတ္ ဒီညိ၊ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ အခ်ိန္းအခ်က္ေတြလို မိေကာင္းမွ မိမယ္။
ေတာင္းဆိုး ပလံုးဆိုး လမ္းမေတြေပၚ ယာဥ္ေၾကာေတြ အထပ္ထပ္ပိတ္ဆို႕၊
ကတိက၀တ္ေတြဆိုလည္း ခ်ိန္းတဲ႕နာရီကို အၿမဲ အေပါင္း၂(သို႕မဟုတ္)၄
ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္မွာ အလုပ္ဆင္းခဲ႕ မိေကာင္းဖခင္ အလဲအကြဲ အလူးအလိမ္႔မ်ား
ဒီလိုမျဖစ္မွေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္၊ဟိုလိုျဖစ္ဖို႕ ဆိုတာ ၿမိဳ႕ျပေက်းလက္လား
ၿပံဳးၿပံဳးေလးေျပာင္းေတာ့ ေလွာင္သလိုလို၊ခပ္မွန္မွန္ေနၾကေတာ့ လူ႕ေရးလူရာ
မရွိမသိတတ္သလိုလို ။ ငါ့ငပိရည္ကို ဘယ္သူေနရာ ေရႊ႕ေနၾက၊
ဆက္စပ္ခံုဖြဲ႕ေနေလသမွ်ေတြကလည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လ်က္သား ႀကီး ဧရိယာျပင္ပ၊
ကိုယ္စီပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႕ မအားမလပ္ၾကပါေသာ မအားမနား ဆိုတဲ႕ၿပီး
ကိုယ္စီႏွစ္လံုးခ်ိဳင့္ေလးေတြ အခ်င္းခ်င္းပစ္ေပါက္ရန္ပြဲ ထဲ
ဒီလို မေျပးမွေတာ့ ဘယ္လိုေျပး၊ ဟိုလို၀င္ေရာက္ခဲ႕မႈမ်ားဟာ အနာဒဏ္ရာလား။
လူလန္း (၁၅-၁၂-၂၀၂)
ႀကီးက်ီးႀကယ္က်ယ္ ကဗ်ာ (၂)
ရုပ္မျမင္ အသံမၾကားလည္း ပစ္မွတ္ကို ဒုတ္ကနဲထိရင္ၿပီးတယ္ လို႕
ကၽြန္ေတာ ္ကဗ်ာေရး ခဲ႕တယ္။
စနစ္တက် အမွန္တရားအာဟာရေတြ ငတ္ေနသူအခ်င္းခ်င္း
တစ္ဇြန္းတစ္ေယာက္မ ျဖစ္ျဖစ္ ျပည္႕ေစ စံုေစ ငွ ေ၀ စားေစခ်င္လို႕
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေရးခဲ႕တယ္။
ျပည္သူ႕အသံျပည္သူ႕ဆႏၵဆိုတဲ႕
မသိေမး မစင္ေဆး လႊတ္ေတာ္ႀကီးေတြထက္ သာခ်င္ေနလို႕
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေရးခဲ႕တယ္။-------။
အားကိုးရာဟာ အားကိုးသူထက္ အေျမာ္အျမင္ႀကီးေစခ်င္လို႕
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေရးခဲ႕တယ္။
ဥပေဒရဲ႕အထက္မွာ ေအာက္လမ္းနည္းကိုယ္ေဖာ့ပညာနဲ႕
လက္နက္ပုန္းထုတ္သံုးေနသူေတြကို ထင္သာျမင္သာျဖစ္ေစဖို႕
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေရးခဲ႕တယ္။
ရွဳးံထြက္ပြဲမို႕ တားျမစ္ေဆးေတြ ဗံုးေပါလေအာသံုးတဲ႕
နရူးရွဴးထိုး တိုက္စစ ္ခံစစ္ေတြကို ကြင္းျပင္ထုတ္ဖို႕
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေရးခဲ႕တယ္။
တရားဓါတ္မရွိေပမဲ႕ အမွားမွတ္အျပည္႕နဲ႕ ဂုဏ္ထူးတန္း၀င္
ဘ႕ြဲလြန္ က်မ္ျပဳပညာရွင္ေတြကို မင္နီတားပစ္ခ်င္လို႕
ကၽြန္ေတာ ္ကဗ်ာ ေရးခဲ႕တယ္။
ထမင္းတစ္လုပ္အတြက္ ငရဲမွာ သစ္ငုတ္လုပ္မဲ႕
မသိဆိုးရြား ထားရာေန ေစရာသြားေတြကို ကၽြတ္တမ္း၀င္ေစခ်င္လို႕
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေရးခဲ႕တယ္။
သမိုင္းဆိုတာ အင္းစိန္နဲ႕ နီးတာေပါ့ကြာဆိုတတ္တဲ႕
၀က္ျဖစ္မွ မစင္ ေၾကာက္သူေတြကို အမိုက္ဇာတ္သိမ္းေပးခ်င္လို႕
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေရးခဲ႕တယ္။
တိုတိုပဲ ေျပာမယ္ဗ်ာ
သမၼတႀကီးဟာ က်ေနာ့္ထက္ မသာရင္ ျဖစ္ကိုမျဖစ္လို႕
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေရးခဲ႕တယ္။
ဒါေပမဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာ မေရးေတာ့ဘူး
ျပည္သူ႕ ဘ၀ ကို မ်က္ေခ်မျပတ္ၾကည္႕ေနရလို႕
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာမေရးေတာ့ဘူး------။
ျပည္သူကို ဘယ္လို နားပါးလွည္႕ရမလဲလို႕ ေခါင္းစားေနသူေတြမ်ားလြန္းလို႕
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာ မေရးေတာ့ဘူး-------------------။
ေၾကာင္ပီပီ ၾကာၾကာေရမငုတ္ႏိုင္ သူေတြ ဇာတိရုပ္ေပၚလာလို႕
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာမေရးေတာ့ဘူး---------။
ႀကိဳးရွည္ရွည္နဲ႕ လွန္ထားလည္း ခြါရာေတြ ဗရပြနဲ႕ စိုက္ခင္းပ်က္ထဲ
သူခိုးက လူလူဟစ္သံကို သိမခံႏိုင္ေတာ့လို႕
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာ မေရးေတာ့ဘူး။
ေနာက္ေက်ာကဓါးကို ေၾကာက္ေနရပါတယ္ ဆိုသူေတြကို ေခ်ာ့ေမာ့ေျဖာင့္ဖ်ေပးႏိုင္ဖို႕
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာမေရးေတာ့ဘူး။
ရွင္းရွင္းပဲေျပာမယ္ဗ်ာ
တစ္ေန႔ေကာင္းႏိုးျပင္ႏိုးနဲ႕ ေမွ်ာ္ကိုးေပါင္းသင္းလာခဲ႕ရတဲ႕ လင္ဆိုးမယားလို
အထုအေထာင္းခံ ဒဏ္ရာေတြ ဗရပြနဲ႕ လုပ္ကိုင္ေကၽြးေမြးေနရတာကို ၿငီးေငြ႕လွၿပီ
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာမေရးေတာ့ဘူး
ကဗ်ာမေရးေတာ့ဘူး။
မေရးေတာ့ဘူး မေရးေတာ့ဘူး
မေရးေတာ့ဘူးလို႕ အခ်ိန္ေတြေမာင္းတင္ စုေဆာင္း
ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲဆိုတာ
ဒီကဗ်ာထဲမွာ
တစ္ခါတည္း ေၾကညာလိုက္ေတာ့မယ္ ။
လူလန္း(၆-၁၂-၂၀၁၂)
အင္အားက်ီး ႏိုင္ငံဂ်ီးမွ သမၼတႀကီးေရာက္ရွိလာပါသလို ႀကီးေတာ္ႏြားကို ဘယ္သူ အခမဲ႕ ေက်ာင္းေန/
တို႕အေဆာက္အဦးသစ္ထဲ ထိုးေဖါက္စိမ္႕၀င္ တြယ္ကပ္ေနတဲ႕၊ တူးလက္စ ေညာင္ျမစ္ကိုသာ ဆက္လက္ေျမလွန္ပါ။ဒါဟာ ေပၚလာမဲ႕ ပုတ္သင္ဥကိစၥထက္အေရးႀကီးလို႕။ဒီဟာႀကီးရင္ ဟိုဟာ
ႀကီးမယ္ဆိုသလိုက်ီးႀကီးဆိုေတာ့ က်ယ္၊ႀကီးက်ီးဆိုတာ ၾကယ္လား။ ေတြ႕တဲ႕ၾကယ္ကို
အမည္ေလွ်ာက္ ေပးေနရင္သာ မဲမဲျမင္တိုင္း က်ီးႏွင့္ဖုတ္ဖုတ္ၿပီ။ရင္ဘတ္ကိုသာ တဘုတ္ဘုတ္
ပုတ္လို႕ ေ၀ဒနာကိုသာ လက္သီးလက္ေမာင္းတမ္း ဆက္လက္ဖြင့္ဟ၊ အေျပာမတတ္ ဆဲသလိုမွာ
အဖြင့္မတတ္ ပိတ္သလိုဟာ ပိတ္ပိတ္ပိန္းႀကီးနဲ႕ အုတ္ေရာေက်ာက္ေရာ သပ္လွ်ိဳသင္းခြဲတတ္။
ေရာေရာေယာင္ေယာင္ အိပ္မက္ေတြက ညာ(ည)တာရွည္ ထူလပိန္းႀကီးနဲ႕ ပရိတ္သတ္ကို ေျခာက္
ေျခာက္ျခားျခား။ေခ်ာက္ျခားေနတဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဒီတံတားႀကီးဟာ ၿပီးခဲ႕တဲ႕ ငလ်င္ထဲ ၿပိဳက် ပ်က္
ဆင္း။ျဖတ္သန္းဆဲ က်ံဳရာက်ဘမ္းေတြ အတူပါသြားၾကသလို တားျမစ္ေဆးအကူနဲ႕ ပထမႀကီးေတြဟာ
လြတ္ရာကၽြတ္ရာလပ္လပ္။နယ္စည္းမျခား ဟိုပင္ဒီပင္ကူး က်ီး(ႀကီး)ေတြလို အေတာင္တဖ်တ္ဖ်တ္။
ဟုတ္ပ။စိတ္ပါလက္ပါေတြ ႀကီးႀက က်ယ္ႀကသေလာက္ ေပါင္းစပ္ညွိႏွိဳင္းဟာ ၾကယ္ လ ိုမွဳန္တိမွဳန္မႊား။
ေျမလြတ္ေျမရိုင္းေတြကပဲ ပိုမိုေရၾကည္ျမက္ႏုသလိုလို၊လာပါၿပီ ၾကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ကဗ်ာ။
လူသူမနီး အေဆာက္အဦး ေတာနက္နက္ႀကီးထဲက စာရင္းအင္းေတြ ေရာက္ရွိစစ္ေဆးရန္
မလြယ္ကူေသးပါေသာ မေန႕က ေနာက္ဆံုးရရွိေသာ သတင္းမွာ၊ကမၻာ႕ထိပ္တန္းေတြးေခၚပညာရွင္
စာရင္းမွာ သမၼတႀကီးနဲ႕ ေဒၚစုဟာ ပူးတြဲ နံပါတ္ တစ္။အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက တရားစီရင္ေရးတြင္ ၾသဇာ
လႊမး္မိုးဆဲ။ အေျခခံပညာ ေက်ာင္းေပါင္း ၄၀၀၀ေက်ာ္အား ဥပဓိပိုင္း အဆင့္ၿမွင္႕မည္။(မိုးမလံုတာက
တစ္ရာသီပါ၊ ပညာမလံုတာက တစ္ဘ၀စာပါ ခင္ညာ) စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု အတြက္
ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား ေဆြးေႏြးပြဲစ။ ပခုကၠဴ ရိုးရာ ယကၠန္းထည္မ်ား တရုတ္မွ ၀င္ေရာက္ေနေသာ အထည္အလိပ္မ်ားေၾကာင့္ လုပ္ငန္းရပ္ဆိုင္းေနရ။ ပဲခူးရိုးမအနီး ရြာမ်ားမွ လယ္ဧက ၂၀၀ေက်ာ္ ကို
ေတာဆင္ရိုင္းမ်ား စားေသာက္ဖ်က္ဆီး။( ေတာမွာ ဆင္စာေတြ မရွိေတာ့လို႕လား) အစရွိသျဖင့္--
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေဟာဒီကဗ်ာထဲ-တန္ေဆာင္တိုင္ မီးထြန္းပြဲေတာ္(ဘာပြဲလဲ၊သိလိုက္ပါသလား) ဆင္ႏႊဲႀကသူမ်ားအေၾကာင္း၊မီးေလာင္းရတနာမ်ားအေၾကာင္း၊
မိုးထိမိုးမိေရႊလုပ္သားတို႕အေၾကာင္း၊ လာမဲ႕ ၂၀၁၆ ရဲ႕ ျမစ္ဆံု စီမံကိန္းႀကီးအေၾကာင္း၊
လက္ပေတာင္းေတာင္ ေၿကးနီစီမံကိန္းႀကီးအေၾကာင္း၊ မၾကာမီ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ႀကီး ဆင္ႏႊဲႀကပါဦးမဲ႕
အေၾကာင္း--- အဲဒီအေၾကာင္းေတြကို က်ီးကန္းေတာငး္ေမွာက္---
ျမန္မာ ႏိုင ္ငံ ကဗ်ာ ဆိုင္ရာ အေရး အသား
တ ေညာင္ ရြာ၊ စ လင္ း ၿမိဳ႕ နယ္
စာ အ မွတ္၊ ၀၀၀၀၀၁ / ကဗ်ာလံုးခ်င္း(၂၀၁၂)
ရက္ စြဲ ၊ ၂၀၁၂ခု နွစ္ ႏို၀င ္ဘာ လ (၂၆) ရက္
သို႔
လူႀကီးမင္း
ကဗ်ာကို အစမွအဆံုးထိ ဖတ္ျဖစ္သူ
ျမန္မာႏိုင္ငံ
အေၾကာင္းအရာ။ နာမည္မမွည့္ရေသးတဲ့ဘီလူးတစ္ေကာင္ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိ´
ရည္ညႊန္းခ်က္ ။ စက္ေခါင္းအသစ္တင္ထားတဲ႕ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားေပၚမွာ လူလန္းကို
ေတာ္ပါေတာ့ ေတြနဲ႕အတူ ေတြ႕လိုက္ပါသလား
ကၽြန္ေတာ့္ စာအုပ္နဲ႕ထုတ္ျခင္းနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး အမွတ္(ဒဏ္ရာလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္)တရ
ေျပာစရာေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။
ဥပမာ-
၁၉၈၇ခုႏွစ္ ကတည္းက ကဗ်ာဆိုင္ရာေတြကို ေရးသားခဲ႕တဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ပံုႏွိပ္ေဖၚျပခံကဗ်ာ
အေရအတြက္ဟာ ၁၉၉၅ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ျမားနတ္ေမာင္ မဂၤလာမဂၢဇင္းမွာ စတင္ပံုႏွိပ္
ေဖၚျပခံခဲ႕ရတဲ႕ကဗ်ာအပါအ၀င္မွ ယေန႔ထိ (၂၀)ေက်ာ္မွ်သာရွိပါေသး တယ္လို႕
ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာမ်ိဳး၊
ၿပီးေတာ့-
၁။ လူ႕စရိုက္သဘာ၀ကို ျပဇာတ္အေရးအသားနဲ႕ ဖြဲ႕သီတတ္တဲ႕ဆရာ ဦးပုည
၂။ ႏိုင္ငံေရးစပ္ကူးမပ္ကူးကာလမွာ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးကို ကဗ်ာနဲ႕ ေအာင္ျမင္ထိမိစြာ
ေဖၚက်ဴးႏိုင္ခဲ႕ တဲ႕ ဆရာႀကီး မဟာမွဳိင္း
၃။ေလာကအေတြးအျမင္ေတြကို ကဗ်ာနဲ႕ ပီပီျပင္ျပင္ ခ်ဥ္းကပ္သြာခဲ႕သူ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ
၄။ျမန္မာ့ေခတ္ေပၚကဗ်ာတစ္ခတ္ကို ပိုင္ပိုင္ႀကီး ပႏၷက္ခ်ေပးႏိုင္ခဲ႕တဲ႕ ဆရာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
၅။ ျမန္မာ့သမိုင္း တေလွ်ာက္လံုးမွာ အၿမဲလို ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ေလာက္ေနာက္က်ေနခဲ႕ရမႈေတြနဲ႕
ႀကီးျပင္းခဲ႕ရေပမဲ႕ ခု ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမန္မာကဗ်ာကို ႏိုင္ငံတကာနဲ႕ ပခံုးခ်င္းယွဥ္ႏိုင္ေအာင္
စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ႕တဲ႕ ဆရာေဇယ်ာလင္း
၆။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကဗ်ာဆိုင္ရာေတြနဲ႕ ခုလိုလံုးေထြးရစ္ပတ္လာေအာင္စတင္မ်ိဳးေစ့ရေစခဲ႕တဲ႕
၁၉၈၅ခုႏွစ္ အ.လ.က တေညာင္ရြာ၊ျမခြါညိဳ လက္ေရးကဗ်ာမ်ားဖန္တီးရွင္ ဆရာေတဇာ(ခ)
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ျမန္မာစာျပဆရာ ဦးေမာ္တာ (ယခု-ေျမာက္-ဒဂုန္)
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ကဗ်ာဆိုင္ရာအေရးအသားေတြနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ေဖၚျပပါ ဆရာ(၆)ေယာက္ကို
ကၽြန္ေတာ့္ဆရာပါလို႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာမ်ိဳး၊
ၿပီးေတာ့-
ယခု ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ကဗ်ာဆိုင္ရာ အေရးအသားေတြဆိုတာ
၁။ၾသကာသ ေလာကႀကီးအေၾကာင္းကို ႀကဲႀကဲ
၂။သခၤါရ ေလာကႀကီးအေၾကာင္းကို ကြက္က်ား
၃။ သတၱေလာကႀကီးအေၾကာင္းကို အႏွံ႕အျပား ရွဳျမင္ ေရးဖြဲ႕ထားတာဆိုေတာ့
တိုက္ဆိုင္မႈရွိရင္သာ ခြင့္လႊတ္ၾကပါလို႕ ႀကီးက်ီးၾကယ္က်ယ္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာမ်ိဳး၊
ၿပီးေတာ့-
၂၀၀၈ခုႏွစ္မွ ဒီစာအုပ ္ထုတ္ခ်ိန္ ထိ ေရးသားျဖစ္တဲ႕ ယခုစာအုပ္ပါ အေရးအသားမ်ားကိုသာ
ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ယခင္ အေရးအသားမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္ပါလို႕
ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္ တာမ်ိဳး၊
ဒါေပမဲ႕ စကားဆိုတာမ်ိဳးက ကဗ်ာလို မဟုတ္ဘူးလို႕ ကၽြန္ေတာ္ထင္ျမင္မိတာေၾကာင့္
မ်ားမ်ားစားစား မေျပာေတာ့ပါဘူး ။ဒါေၾကာင့္လည္း အနည္းအက်ဥ္းပဲေျပာရတဲ ကဗ်ာဆိုင္ရာ
အေရးအသားေတြကို ကၽြန္ေတာ္စိတ္၀င္တစားျဖစ္ေနေလသလားေတာ့ မသိပါ ခင္ဗ်ာ-။
ဘာပဲေျပာေျပာ-ကဗ်ာဖတ္ပရိတ္သတ္ဆိုတာ-
ေက်းဇူး တင္ကို တင္ရမဲ႕ စာဖတ္သူေတြပါ လို႕ ေတာ့ ေျပာ ၾကည္႕ခ်င္ ပါေသးတယ္ ။
ေလးစားစြာျဖင့္
လူလန္း
လူလန္း(၂၇-၁၁-၂၀၁၂)
ဗ်ာ-ခင္ဗ်ားရဲ႕ က်ားကုတ္က်ားခဲကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီသို႕ လက္ဆင့္ကမ္း၊
ဗ်ာ-ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ေတာရမ္းမယ္ဖြဲ႕ကို တူရာေပါင္းလို႕ သဲလြန္စေဖ်ာက္၊
ဗ်ာ-အိႏၵိယမွာ တရုတ္ထက္ ဘီလ်ံနာ ႏွစ္ဆမ်ား(က်ီးျဖဴက်ီးမဲ တစ္ေကာင္တည္း)
ဗ်ာ-သူ႕ကိုယ္သူ ဘာမွ မဟုတ္ဘူးလို႕ ၀န္ခံဖို႕ေ၀းစြ၊သူမွ သူ၊
ဗ်ာ-၇ံဖန္မ်ားစြာ သံုးသပ္စိစစ္စူးစမ္းတင္ဆက္မွသည္ တဖန္သံုးသပ္စိစစ္စူးစမ္းတင္ဆက္ၿပီး
ဗ်ာ-ျပန္လည္၍ သံုးသပ္စိစစ္စူးစမ္းတင္ဆက္ ခဲ႔သည္႕တိုင္ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္၊
ဟုတ္-မၿပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္ မလံုးႏိုင္ မခဲႏိုင္ က်လိုက္ တက္လိုက္ ျဖစ္လိုက္ပ်က္လိုက္ ျငင္းလိုက္ခုန္လိုက္၊
ဟုတ္-အတိတ္လိုက္ ပစၥဳပၸန္လိုက္ အနာဂတ္လိုက္ လိုက္ေလ ေျပးေလ ေ၀းေလ ေ၀ေလ၊
ဟုတ္-ၾကံဳရာက်ဘမ္း ၿမိဳ႕တည္ ရြာတည္စနစ္၊ေတာ္သလိုသင့္သလို ျဖစ္သလို လမ္းႀကိဳလမ္းၾကား
ဟုတ္-မ်ဥ္းက်ားမႏိုင္ မီးပိြဳင္႔မႏိုင္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားသည္ အခ်င္းခ်င္းေစ့စပ္၊
ဟုတ္-အခ်င္းခ်င္းတိုက္ရိုက္ကုန္စည္ဖလွယ္၊ သူမသာကိုယ္မသာ ကြင္းကြင္းကေလး ၀င္း၀င္းသီအိုရီ၊
ရွင္-အခ်င္းခ်င္းလြတ္ကၽြတ္ ေဘးမသီရန္မခ အထူးတန္းပြဲၾကည္႕စင္၊
ရွင္-သတင္းအစံုအလင္မွာ ခံယူခ်က္ဟူသည္ ျဖတ္သန္းခဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားႏွင့္ တိုက္ရိုက္အခ်ိဳး၊
ရွင္-ရခိုင္ျပည္နယ္(ဆား)ကို ဘဂၤလားမွ၀ယ္ယူရန္၊
ရွင္-ျမစ္တိမ္ေကာလာမႈေၾကာင့္ သေဘၤာမ်ား အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ေမာင္းႏွင္ရ၊
ရွင္-အကူအညီေပးမဲ႕ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ဂ်ပန္အလုပ္သမားမ်ား ေသလုေျမာပါး အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကရ၊
ရွင္-အိုဘာမား လာသြားလို႕ ညစာေတာင္ တစ္အိမ္လံုးမစားလိုက္ရဘူးဆို။
ဟုတ္- ျမစ္ဆံုကို သမၼတႀကီးက သူ႕လက္ထက္မွာ ရပ္နားထားတာပါ၊
ဟုတ္-တရုတ္က သားတို႕ရဲ႕လယ္ယာသားငါးပို႕ကုန္ေတြကို အရည္းအေသြးအေၾကာင္းျပၿပီးပိတ္ထားလို႕၊
ဟုတ္-ကားေစ်း ဖုန္ေစ်းေတြ ခုမွ ဘာေၾကာင့္က်တာမသိသလို အိမ္ၿခံေျမေစ်း မက်တာကိုလည္းမသိဘူး၊
ဟုတ္-ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႀကီးကို အဆင့္ျပန္ျမွင့္ေတာ့မယ္တဲ႕၊
ဟုတ္-ပီရူးႏိုင္ငံတြင္ အ.မ.က ေက်ာင္းသားမ်ား လက္ပေတာ့ကိုယ္စီသံုးစြဲ သတဲ႕၊
ဤေနရာတြင္ အခမဲ႕ေၾကာ္ညာႏိုင္ပါသည္။ဥပမာ-
၁။ကိုရီးယားႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္အကိုင္ရရွိေရး ၀န္ေဆာင္မႈေပးေနသည္။
၂။ထိုင္းႏိုင္ငံမွ အေကာင္းဆံုးေဆးရံုရွိ သမားေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ကုသႏိုင္ေရး ကၽြႏိုပ္တို႕ထံေဆြးေႏြးပါ။
၃။အဂၤလန္ႏိုင္ငံရွိ တကၠသိုလ္ႀကီးမ်ားတြင္ တိုက္ရိုက္တက္ေရာက္ႏိုင္မည္႕ဒီပလိုမာလက္မွတ္ရ သင္တန္း၊
စသျဖင့္ စသျဖင့္ စံခ်ိန္စံညႊန္းမကိုက္ညီေသာ လမ္းေဘးဆိုင္းဘုတ္မ်ားကို ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္မွဖယ္ရွား၊
ဟာကနဲ ဟင္ကနဲ ဗ်ာကနဲ ရွင္ကနဲ ဟုတ္ကနဲ
ဟုတ္- ဘာရယ္လို႕မဟုတ္ပါဘူး
သူ႕အလုပ္ သူလုပ္ေတာ့
ကိုယ္႕အလုပ္ ကိုယ္လုပ္တယ္ဆိုၿပီး ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ျပဳလုပ္ၾကည္႕ျခင္းမွတဆင့္
လူလန္း
RSS Feed