မိဘျပည္သူ (၁၃)ပါးတြင္ က်ြန္ေတာ္က နံပါတ္ဘယ္ေလာက္
-----------------------------------------------------------
မိဘျပည္သူ(၁)
ပိုး ဖလံမ်ိဳး ။မီးကို တိုး
ကိုယ္က်ိဳး နည္းလွၿပီ ဆိုၾက ။
ကခုန္ ေပ်ာ္ပါး။ထိုမီးၾကားသို႕
လူစားဝင္ခြင့္ မရ။
မိဘျပည္သူ(၂)
လူး မေနနဲ႕
ကူး ဆိုေတာ့
ျမဴး ေန တာ ပါ တဲ႕။
မိဘျပည္သူ(၃)
အမွဳိက္ကစၿပီး
ျပာက်ေတာ့ တေတာလံုး။
မိဘျပည္သူ(၄)
တေန႕ေကာင္းႏိုး ျပင္ႏိုး ေပါင္းရ သင္းရ
အထုအေထာင္းခံ ဒဏ္ရာေတြ ဗရပြနဲ႕
လင္ရွိ မုဆိုးမ
မိဘျပည္သူ(၅)
အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္လည္း ေပးပါမယ္
ေရတစ္မွဳတ္ေလာက္ တိုက္ပါကြယ္။
မိဘျပည္သူ(၆)
ခြပ္ေဒါင္းေတြ အမွ် ေ၀ေနတယ္
ခ်ိဳးႈွေလးေရ သာဓု ေခၚ ႏိုင္ပလား။
မိဘျပည္သူ(ရ)
သံလြင္ခက္ၾကီး အစား
စပါးႏွံမ်ားကိုသာ သယ္ေဆာင္ေပးပါရန္။
မိဘျပည္သူ (၈)
ရာသီဥတုေတြ ေဖါက္ျပန္ေနေလ သမွ်
မုဆိုးမ ထင္းခုတ္ ဓါးလို
မည္သည္႕ ေယာက်ာၤး မဆို ေသြးပိုင္ခြင့္ ရွိသည္။
မိဘျပည္သူ(၉)
စလယ္၀င္ ဖင္မမဲခင္က
တစ္ပင္ကိုလဲလို႕ တစ္ပင္ကိုထူ
ေရသာမ်ား၍ ငါးမေတြ႕သူ လား ။
မိဘျပည္သူ(၁၀)
ေရ ၊မီး၊ မင္း၊ ခိုးသူ၊
ထို မခ်စ္ မႏွစ္သက္အပ္ေသာသူမ်ားလက္မွ
လြတ္ေျမာက္ရပါလို၏ အရွင္ ဘုရား။
မွတပါး
အျခား အခြင့္ထူး မရွိ သူမ်ား ။
မိဘျပည္သူ(၁၁)
စလံုးကိုေရးၿပီး
စလံုးနဲ႕ ၿပန္ သတ္
ထိုကဲ႕သို႕ မနား မရပ္
အခ်င္းခ်င္း က်ား က်ား မီးယပ္
မိဘျပည္သူ(၁၂)
ေျမ ေရ ေလ မီးက အစ ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕ ငဲ႕ ငဲ႕
ဘုရားစူး ဓါတ္ႀကီးေလးပါး အစု အဖြဲ႕
ေဖါက္ျပန္ ဖ်က္ဆီး ခံခဲ႕ ရေတာ့ စနစ္တက် ။
မိဘျပည္သူ (၁၃)
အတိတ္ မသိဘူး
အနာဂတ္ မရွိဘူး
ပစၥဳပၸန္နဲ႕သာ ဝန္ပိေနၾက
ဥပမာ-
လက္လွဳပ္မွ ပါးစပ္လွဳပ္ရတယ္ဆိုသလိုမ်ိဳး
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၇)ပိုဒ္မွာ က်ေနာ္ဟာ အပိုဒ္ေတာ္ေတာ္မ်ားသြား
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁)
က်ရွဳံးခဲ႕ သမွ် အဆီတ၀င္း၀င္း
ေအာင္ျမင္ခဲ႕သမွ် သဲတရွပ္ရွပ္
သြားေလသူ အမွတ္မရွိ တေစၦ ။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၂)
ညာ မွာ ထမင္း
ဘယ္ မွာ ဟင္း ျဖင့္
သြတ္သြင္း ၿမိဳ ဝါး
အာ လွ်ာ သြား မွ
၀မ္း ၾကား မဟာ သမုဒၵရာ ဆီ သို႕
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၃)
စိုက္ပ်ိဳး တူးေဖာ္ၿပီး ခဲ႕ ပါေသာ ၎ေျမကို
(၁၀)ႏွစ္ၾကာသည္ အထိ
ထပ္မံ စိုက္ပ်ိဳး မရႏိုင္ေတာ့ပါသျဖင့္
ဂ်င္ဆင္း ဆိုေသာ ထိုေဆးျမစ္ကို ငါ မေသာက္ ။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၄)
ေပါက္ပင္ ကိုင္းေတာၾကီး အျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း
အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းမ်ားကို
အေၾကာင္းျပဳၿပီး ။
သစ္ေတာၾကီး မျဖစ္ခဲ႕ပါေသာ္လည္း
အပူလြန္ကဲ သူမ်ား ေအးေစသတည္း ။
ကိုယ္ေရးအတၴဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၅)
ဆူးကို ဖက္နဲ႕ ထုပ္မိတဲ႕ အခါ
ပလိုင္းထဲမွာ
ဖားတစ္ေကာင္မွ မရွိေတာ့
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၲိအက်ဥ္း(၆)
ျမားတစ္စင္းလို ခ်ြန္ခဲ႕သမ်ွ
ေရတခြန္ႀကီးလို ေဇာက္ထိုး က်ခဲ႕ၿပီလား
စမ္းေရတစ္ေပါက္အျဖစ္ေတာ့ တိုက္ေက်ြးသြားခ်င္တယ္
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(ရ)
မပြင့္မလင္း၊
ရွဳခင္းဟာ ည၀ါး၀ါး။
အိပ္မက္ေႀကြ တ၀ုန္း၀ုန္းမွာ ၊
ငါ ရွံဳးၿပီ လား ။
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၈)
မနက္ေစာေစာႏိုးလာတဲ႕ သားကေမးတယ္
တိုဟူး တိုဟူး နဲ႕ ေအာ္ေနတဲ႕
ဒီငွက္ေလးဟာလည္း သားသားလို
တိုဟူးေႀကာ္ကို ႀကိဳက္သလား ေဖေဖ တဲ႕။
သမီးႀကီး ငယ္ငယ္ကလည္း
ေန႕စဥ္နဲ႕ အမ်ွ
ဗုေဒၶါ ဗုေဒၶါနဲ႕ မေမာတမ္း ရြတ္ဆို
ဒီငွက္ေလးကို သမီးခ်စ္တယ္ တဲ႕။
ေဖေဖ့မွာသာ
ဥႀသ ဥႀသ ဆိုတဲ႕အသံအျပင္
အျခားေသာ အသံကို ဘာေႀကာင့္ မျမင္ခဲ႕ ။
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၉)
ထိုအမဲကို
သဲနဲ႕လည္း ငါမပက္ ။
ငါ ကူညီ ျပဳတ္ ေက်ာ ္ခ်က္လို႕
စားတယ ္ည မနက္။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၀)
ျဖစ္ ပ်က္ ေပ်ာ္ ပြဲ စား
ရွဳ ေမွ်ာ္ ခင္း အၾကိဳ အၾကား
ေလွ ေတြ ေမ်ာ ၿပီ လား
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၁)
ဆြဲ ၾကမဲ႕ ၿခဴ ကိုပဲ
ေရႊလား ေၾကး လား
ခြဲျခား ျငင္းခုန္
တစ္ၿမံဳလံုး ကုန္လုေပါ့ ။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၂)
စက္ေခါင္းအသစ္တင္ၿပီးတဲ႕ေနာက္
လမ္းေခ်ာ္တိမ္းေမွာက္ျခင္းဆိုတာ မရွိ
ခုထိလည္း ဒီဇယ္ဆီက မထည့္ရေသး။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း(၁၃)
သမီးရဲ႕ ခဲတံကလည္း
ခၽြန္ေနရတာနဲ႕ -ခဲဖ်က္ပဲ က်န္ေတာ့သလို-
အေဖရဲ႕ ဓါးကလည္း
ေသြးေနရတာနဲ႕ - ဓါးရိုးပဲ က်န္ေတာ့သလို-
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိအက်ဥ္း(၁၄)
သစ္၀ါးေတြ အစုန္ အဆင္းမ်ားတဲ႕အခါ
ျမစ္ေခ်ာင္းေတြအဆန္ အဆုတ္ျမန္ႀကသလို
ရြာဦးေရကန္ႀကီးကို အေရာင္းအ၀ယ္ တည့္ျပန္ေပါ့
က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီး ေသသင့္ပါတယ္။
ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း (၁၅)
ပတၱျမား မွန္ရင္ ႏြံမနစ္ပါဘူးကြ
သား မ စမ္းရဲဘူး ေဖ ေဖ
ေဖႀကီးရွိပါတယ္ ေမာင္ေလးရာ ကေလးေတြကို ေျမွာက္ေပးေနမဲ႕အစား
ရွင္ ကိုယ္တိုင္ ခုန္ဆင္း ၾကည္႕ပါလား
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိအက်ဥ္း(၁၆)
ကၽြဲႏွစ္ေကာင္ခတ္
ၾကားရပ္မွာ ကၽြႏိုပ္
ေျမဇာပင္ မဟုတ္
အင္ၾကင္းငုတ္
ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိအက်ဥ္း(၁၇)
ဓါးဦးကိုသာ စြတ္စြတ္ရြတ္ရြတ္ႀကီးေရြးခ်ယ္
အေႏွာင့္ အသြားေတာ့ လြတ္ခဲ႕ပါတယ္
အိမ္မွာ ဥမမယ္ စာ မေျမာက္ေတြနဲ႕ ။
လူလန္း(၄/၂၀၁၃)
ကာ/ကြယ္/ထိုး/သူ/ငါ/ခင္ဗ်ား/ေဆး/----------မွတဆင့္------------(လူလန္း)
ဥပမာ-က်န္းမာေရးရွဳေထာင့္ အရ/သံုးမွနး္ေခ် မဟုတ္ဘူးေပါ့။
ပိုးအရွင္ ကာကြယ္ေဆးေတြလို ေရာက္ရွိလို႕ လာပါၿပီ ကူ ကယ္ အစီ အမံမ်ား။
အညႊန္းအရ 2-8 ံC တြင္သာ ထားရွိပါဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ား ေရခဲေသတၱာႀကီး ျပင္ၿပီး ပလား။
ၿပီးၿပီ။မိုင္ေပါင္း၄၀၀ေက်ာ္အကြာ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ အေရျပားထဲ ထိုးၿပီးၿပီ။
(အဲဒီေန႕က ေၿမြဆိပ္ေျဖေဆးအတုေတြလို ေက်းဇူးရွင္ေတြ ဖမ္းဆီးရမိတယ္ ဆိုတဲ႕ေန႔)
စကားမစပ္-၂၀၁၂ခုႏွစ္တြင္ ေခြးရူးပ်ံေရာဂါနဲ႕ ေသဆံုးသူ ဦးေရ ၂၀၀ ေက်ာ္ခဲ႕ သတဲ႕။
ဒါဆို ဒီေန႔ထိ ကၽြန္ေတာ္ B ပိုး ၀င္/မ၀င္ ျပန္စစ္ရဦးမယ္။
အာမခံတယ္။ အာမခံပါ။ ဘယ္သူမမႈ မိမိျပဳႀကီး မ်ားခင္ဗ်ာ ။
ေခတ္အဆက္ဆက္ ေလွကားလုပ္ၿပီ တက္နင္းခံရမႈႀကီးနဲ႕အတူတူ
မိဘျပည္သူ စိတၱဇနာမ္ႀကီးနဲ႕ ေဟာဒီ၀ါက်ကို လိွဳင္လိွဳင္ႀကီး တည္ေဆာက္လို႕ ။
ေက်းဇူးျပဳၿပီး-ေနေရာင္ထိမွန္ ခင္ဗ်ား ကာကြယ္ေဆးပုလင္းေတြကို ဖ်က္သိမ္းေပးပါ-
-ဆိုေတာ့-ဆရာ၀န္သည္ အတတ္ပညာကိုသာ အာမခံတယ္ ေခတ္ႀကီးထဲ-လာပါၿပီ ဗ်ာ-
အထူးအစီအစဥ္ အေရးႀကီးအဆို တင္သြင္းရသလိုမ်ိဳး
(ကာကြယ္ျခင္းသည္ ကုသျခင္းထက္ ထိေရာက္ပါသည္)
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထမင္းတစ္နပ္ေလွ်ာ့စားရင္ ခ်မ္းသာမည္ ဆိုသလိုမ်ိဳး
(အသန္႔ႀကိဳက္လြန္းျခင္းသည္လည္း ေရာဂါ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္)
D ပိုးဟာ ငါ သူတပါး ေယာကၤ်ား မိန္းမ မေရြး ပါးစပ္ေပါက္မွတဆင့္ ကူးစက္သြားသလိုမ်ိဳး
ဓေလ႕နဲ႕ ထံုးစံနဲ႕ ေခတ္စနစ္နဲ႕ ေရလိုက္ငါးလိုက္နဲ႕ ငါးခံုးမတစ္ေလွနဲ႕
ျမန္မာ ျမန္ျမန္မာေစေရးးးခင္ဗ်ားေရခဲေသတၱာႀကီး ေကာင္းေကာင္းေအးေစေၾကာင္း
မ်က္စိနဲ႕ ၾကားမွေတာ့ နား နဲ႕လည္း ျမင္တတ္ပါၿပီ ရက္လြန္ကံႀကမၼာမ်ား ။
လူလန္း(၂၁-၂-၂၀၁၃)
ႏွစ္ဦးသေဘာတူဟန္ လက္မွတ္ထိုးၾက ေဟာဒီ ဆာေဗးႀကီးနဲ႕။
မ်က္စိ မ်က္နာပ်က္ အမွတ္ေပးစည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႕၊
ငါဟာ ငါ့ကို ကြင္းစြပ္ ကိုင္းေထာင္။
အဲဒီႀကိဳးထဲ ငါဟာ ငါလို ႀကိဳးစားရင္း က်ိဳးပဲ႕ရ။
ဘ၀အေျခခံ ငါ့မူအရ ငါဟာ လိင္မကြဲျပားရ။
တစ္လိမ္ႏွစ္လိမ္ သံူုးပင္လိမ္ သံုးလြန္းတင္ႀကိဳးေတြနဲ႕။
ခင္ဗ်ားကိုမလိမ္ခ်င္လို႕။ငါ့ကို မလိမ္ၾကပါနဲ႕။
ညွစ္တာျဖစ္ျဖစ္ ၊ညာတာဆိုဆို သူ႕ကို မလိမ္ဖို႕၊ ငါ့ကိုမလိမ္ဖို႕။
ႀကိဳးႀကီးခ်ိတ္ အလိမ္အဆင္ႀကီးနဲ႕ ခင္ဗ်ားကို ခင္ဗ်ားက ဖိုးတြမ္တီး လို႕။
ဟုတ္ကဲ႕ပါ (၄၁၇)၊သူ႕ပါးစပ္မွာ ငါဟာလမ္းဆံုးပါသလားေတြကအစ၊
အေပး အကမ္း ထံုးစံ ထံုမႊမ္းေတြ အလယ္၊ ေနာက္ဆံုး-
မူႀကိဳကအစ ဘ၀ဟာ ကန္႕ကူလက္လွဲ႕မွာ လက္ကနဲ လက္ကနဲ။
အမွန္ျခစ္ေတြ တလက္လက္ေရး ၊အလင္းဟာ ပန္းတလိမ္ နန္းတလိမ္။
ကိုယ္႕ကိုယ္ကို အလိမၼာဟန္ စာရိတၱနဲ႕ ခိုးယူေပါင္းသင္း။
ေရွ႔ေျပးဆိုက္ေရာက္လာတာ အထူး (၄၉၇)ႀကီးပါခင္ဗ်ာ----
ဒါဆို ယူသူထက္ ေပးခ်င္ ကမ္းခ်င္သူေတြ မ်ားလွခ်ည္႕၊
ခ်ည္႕ခ်ည္႕နဲ႕နဲ႕ ဟာ ကမ္းကုန္ေပါ့၊ ပိပိရိရိဟာ ကန္းကုန္။
အေျခအေနအရ -ကိုယ္က်င့္ ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို က်င့္ႀကံခဲ႕။
ငါ့ကို ငါက (၃၇၆)ရာက ငါ့အား အလုပ္ၾကမ္းနဲ႕ ေထာင္ဒဏ္နဲ႕။
ငါ့မွာ လူသားျဖစ္ျခင္းေတြနဲ႕။တန္းတူရပိုင္ခြင့္ေတြနဲ႕။
ငါ့ကို လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာပါ။ ငါ့အား အူမေတာင့္ခြင့္ေပးပါ။
ငါ့အေပၚ သင္ပုန္းေခ်ပါ။ ငါ့အား အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ပါ။
ငါဟာ သူေကာင္းျဖစ္ခ်င္လို႕။ငါလည္း ေျခရာလည္းႀကီးခ်င္လို႕။
ကိုယ္စီ ကိုယ္စီမွာ တင္ျပအပ္ပါသည္ ဒဏ္ရာေတြ ဗရပြနဲ႕၊
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္က ဇာတ္လမ္းမဲ႕
တစ္ဦးကိုတစ္ဦးက ဗဟိုခြါ၊ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ဖ်င္ႏႊာ၊
ကိုယ္တိုင္သာ လင္စိတ္သားစိတ္ ကုန္ပါေလမွ
ျပစ္မႈထင္ရွားပါသျဖင့္ ကြင္းလံုးကၽြတ္ ေစ -----။ ။
လူလန္း(၁၉-၂-၂၀၁၃)
အေဆာက္အအံုလြန္ ကမၻာၾကည္႕ သာဂိ သီအိုရီ
ေရကုန္သြား ၿပီလား။ဂ်ာေအးသားအမိ လယ္ယာ။လက္ေတြ ေလထဲမွာ။
(မိသားစု၀င္တစ္ဦးဦး အိမ္မွ ထြက္ခ ြါ)
မဂၤလာဦးခန္း၀င္ ႏြားမသားအမိႏွစ္ေကာင္ကို ေရာင္းခ်လို႕
ဘုတ္ဆံုမဟာ သာဂိကို မေလးပို႕ခဲ႕။
(ဇာတ္လိုက္က သူ႕အေပၚတားျမစ္ခ်က္ေတြကို ခ်ိဳးေဖါက္)
ညေန ၆နာရီတိတိမွာ သာဂိဖုန္းဆက္မည္ျဖစ္ပါ၍ ဘုတ္ဆံုမ အျမန္လာပါ။
(ဗီလိန္ဟာ ဇာတ္လိုက္ရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္သို႕ ေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစား)
အရစ္က်သြင္း ၂သိန္းတန္ ဖုန္း၀ယ္ၿပီးေၾကာင္း သာဂိကို ဘုတ္ဆံုမ သတင္းေပးတယ္။
(ဇာတ္လိုက္ဟာ လွည္႕ျဖားခံရေတာ့မဲ႕ အေျခအေနဆီ ေရာက္)
ည ၉နာရီေနာက္ပိုင္း ဖုန္းေခၚတိုင္း စက္ပိတ္ထားတတ္တဲ႕ ဘုတ္ဆံုမကို သာဂိမေက်နပ္ဘူးတဲ႕။
(လူဆိုးဟာ မိသားစု အဖြဲ႕၀င္တစ္ဦးဦးကို အႏၱရာယ္ေပး-သို႕မဟုတ္-
မိသားစု ၀င္တစ္ဦးဦးဟာ တစ္ခုခုကိုလိုအပ္ေန)
အခ်ိန္ပို ဆင္းဆင္းေနလို႕သာ တစ္လ တစ္သိန္းႏွစ္သိန္းပို႕ႏိုင္တာဆိုပဲ။
(ဇာတ္လိုက္ဟာ အေျပာင္းအေရြ႕လုပ္ရ-သို႕မဟုတ္-သူရွာေဖြမဲ႕အရာဆီ ဦးတည္သြား)
သားနဲ႕လည္း စကားေျပာရေအာင္ ညေန၆နာရီပဲဖုန္းဆက္ပါ ကိုသာဂိ တဲ႕။
(ဇာတ္လိုက္ဆီ ခက္ခဲတဲ႕ အလုပ္ေရာက္လာ)
ေနာက္ထပ္ႏွစ္တိုးေနမွ သားေလး ေအာင္ဘု ကို ရွင္ျပဳႏိုင္မွာ ကြ။
(အတုအေယာင္ ဇာတ္လိုက္ဟာ ဇာတ္လိုက္မဟုတ္ေၾကာင္း ထင္ရွားသြား)
ခုဆို ေအာင္ဘုမွာ ညီေလး တစ္ေယာက္ရေနၿပီ။
(ဇာတ္လိုက္ေနာက္ကို တစ္ခုခုဟာလိုက္ေန)
မၾကာမီျပန္လာေတာ့မဲ႕ သာဂိကို ကုန္းေဖၚရုန္းဖက္ေတြက စုတ္တသတ္သတ္နဲ႕။
(ဥပမာ- ဗီလိန္မက်ဆံုးဘဲ ဗီလိန္ဟာ အျပစ္ေပးခံရ ဖို႕ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး)
လူလန္း(၁၃-၂-၂၀၁၃)
(--------)အတြင္းမွ စာသားမ်ားသည္ ဆရာမင္းခက္ရဲ၏ ေခတ္ၿပိဳင္စာေပေ၀ဖန္ေရးႏွင့္
သီအိုရီ-လက္ေတြ႕စာအုပ္-စာ-၃၉ပါ-ဇာတ္လမ္းအေဆာက္အအံုစိစစ္မႈပညာေဆာင္းပါးမွ စာသားမ်ားျဖစ္ပါသည္
·ပြင့္ဖူးေတြ တေ၀ေ၀နဲ႕ မိုးမျမင္ ေလမျမင္။
-ျမင့္ေနသူေတြမွာ အနိမ္႕ေၾကာက္ေရာဂါ၀င္ေနသလို။
က်န္းခန္႕သာလို႕ မာ ပါစ ကုတင္ေရႊနန္းႀကီးခင္ဗ်ာ-။
ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ကာကြယ္ျခင္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္ဟာ ေထြျပား-။
ထင္ရာျမင္ရာ-ကိုယ္ေရးအရာရွိ စိတ္ေတာ္သိေတြနဲ႕။
ညာ လက္ညွိဳးေလးတေကြးေကြး သီခ်င္းေလး တေအးေအးေအးနဲ႕။
မွိန္တလွဲ႕ ေဖ်ာ့တခါ ကၽြန္ေတာ္ကၽြန္မတို႕မွာ
အဖအမည္နဲ႕ ႏိုင္ငံသားမွတ္ပံုတင္အမွတ္သာ ကိုယ္စီ ပိုင္ခြင့္ ဥစၥာ။
ရုပ္မပ်က္ဘူးေပါ့ ။ အနံ႕မထြက္ဘူးေပါ့ ။ ေလွ်ာ ့တြက္ လို႕မရဘူးေပါ့။
ဆိုေတာ ့ တဟုတ္ဟုတ္ တကဲ႕ကဲ႕နဲ႕ ဟုတ္ကဲ႕ေတြကပဲ မေသ မဆံုး သတၱ၀ါလိုလို။
တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ၀ံ႕စား ဟုတ္ကဲ႕။တက္ႀကြ ဟုတ္ကဲ႕။ ေသြးဆူ ဟုတ္ကဲ႕။
ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြကိုယ္စား လက္စားေခ်ၾကရပါသတဲ႕ ဟုတ္ကဲ႕။
သားသူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေဖဟာ တစစီျပန္ေကာက္ယူရတယ္ဆိုသလိုမ်ိဳး
ေျခတစ္ေခ်ာင္း နဲ႕ ။ခ်ိဳင္းေထာက္နဲ႕။ တစ္ဖက္လပ္မ်က္စိေတြနဲ႕။
မိဘမဲ႕နဲ႕ ။ သားေထာက္သမီးခံ မဲ႕နဲ႕။ ေလႏွင္ရာ လြင့္၀ဲေပ်ာက္ကြယ္ အနာဂတ္မီးခိုးမွဳိင္းေတြနဲ႕။
အမာရြတ္ေပၚ အနာဆင့္ အထပ္ျမင့္ခ်ဳပ္ရိုး ဒဏ္ရာ မက်က္တက်က္ေတြနဲ႕။။
ရာဇ ၀င္ ခ်င္ခ်င္္ အျဖဴဟန္ေဆာင ္အညစ္အခတ္ေတြနဲ႕။
ကိုယ္႕အကြဲအၿပဲ ကို ပဲ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ့္လွ်ာနဲ႕လ်က္လို႕--ပိုးမႊားသန္႕စင္ေနရသလိုမ်ိဳး။
ဟိုဘက္ သည္ဘက္ ကိုယ္စီ ပဲ႕တင္ ဘာသာစကားေတြ က
အေဖေရ--အဲ႕ရန္သူေတြကို သတ္ၿပီးမွ ျပန္လာခဲ႕ပါ ဆိုသလိုမ်ိဳးး
တံတားတစ္စင္းေအာက္မွာ ႏွစ္ခါစီးတဲ႕ ျမစ္ မရွိပါ ဆိုသလိုမ်ိဳးးးး
ညီအကိုေတြပါ။ေမာင္ႏွမေတြပါ။တူအရီးေတြပါ။ခမည္းခမက္ေတြပါ။သမီးသမက္ေတြပါ။
တစ္ကမၻာထဲေန တစ္၀မ္းကြဲ ၿပိတၱာ ဘံုသားေတြအခ်င္းခ်င္း
သမိုင္းကို ပဲ ရန္သူေတာ္စာရင္းလို အလြတ္က်က္မွတ္ သရဇၥ်ာယ္ေနၾက။
တစ္အိမ္ေထာင္ထဲမွာေတာင္ အေမနဲ႕သား။အေဖနဲ႕ သမီးအျပင္ ။ အတြဲအလြဲ အကြဲအၿပဲ အေျခခံ ၾက ။
တိုက္ၾကက္ေတြဟာ သူတို႕အရိပ္ကို သူတို႕မွနး္ မသိလို႕ ၾကည္႕မွန္ကို ေျခစံု ကန္ ခြပ္ေနရၾက။
ကိုယ္စီေဘာလံုးေတြနဲ႕ ကိုယ္႕ဂိုးကိုျပန္သြင္းေနတဲ႕ ေလ့က်င့္ ကြင္းႀကီးနဲ႕ အတူသာ
အို -----ငါတို႕မ်ားးးးးးးး
မွတပါး အျခားမရွိေတာ့ဘူးလား
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုသည္ကား
စၾကၤာ၀ေတး မင္းႀကီးတစ္ပါးလိုလို ။ ။
လူလန္းးးးး
ကိုင္းကၽြန္းမီ ကၽြန္းကိုင္းမီ စကားစျမည္ စိုက္ခင္း
ဟုတ္ပါ့မလား………..ဟုတ္ပါ့မလား
တစ္ေလွထဲစီးမယ္ သီခ်င္းနဲ႕
ေပ်ာ္ပြဲစားခရီး မဟုတ္ဘူးလည္း ေျပာလို႕
ရွိသမွ် မသိတသိေတြကို ညမနက္စာ စားလို႕
သိသမွ် မရွိတရွိေတြကို အလံုအၿခံဳ၀တ္လို႕
အေကာင္းအမြန္ေတြကို လက္ရဲဇက္ရဲ ပြဲေတာ္တည္လို႕
အပုတ္အသိုးေတြကို ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးကမ္းစြန္႕ႀကဲလို႔
ခုလို တခရီးထဲ သြားေနသူေတြထဲ
ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ေတာင္ယာခုတ္လို႕ ေရြ႕ေၿပာင္းထူထ
ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ကမ္းၿဖိဳလို႕ ရြာေဖ်ာက္
လမိုက္တယ္ဆိုေပမဲ႕ ၾကယ္ေတ ြအဲဒီ ေလာက္ႀကီးေပါက္ေနတာေတာင္မွ
ငကန္းေသရင္ ငေစြေပၚလိမ္႕ မဟဲ႕ဆိုသူေတြ
သံေခ်းတက္ ဓားတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ ေက်ာက္စီ ေရႊဓားအိမ္အတြင္းကလူေတြ
ထမင္းရည္ပူလာ လွ်ာလႊဲလို႕ ေၿမြပူရာ ကင္းေမွာင့္ၾကသူေတြ
ဖြတ္မိေက်ာင္းျဖစ္ ျမစ္ႀကီးကို ေပယ်ာလကံျပဳႀကသူေတြ
BOTTOM TO UP ပါလို႕ ရွင္းသူေတြ
မိဘျပည္သူမ်ား ပါလို႕ လင္းသူေတြ
အစရွိသျဖင့္ နယ္စည္းမျခားစတမ္းဆိုသူေတြ
---------------ေဆးလိပ္လည္းတို ------------- ေနလည္းညိဳၿပီ
ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္မွ ျဖစ္ပါ့မလား
ျဖစ္ပါတယ္ ျဖစ္ပါတယ္
ဒီေန႕ခရီးဟာ
ေလဖိအားနည္း ႏူရာ၀ဲစြဲရပ္၀န္းအေပၚ ျဖတ္ ေက်ာ္ေနတယ္
တိမ္လုေကာလု ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲႀကီးအနီး ျဖတ္စီးေနတယ္
အရိပ္ခို အရြက္ခ်ိဳး လူႀကိဳက္မ်ားႀကီးေတြအနား ျဖတ္သြားေနတယ္
ဖ်က္ရာျပင္ရာ ဗရပြနဲ႕ ေန႕စဥ္မွတ္တမ္းလြင္ျပင္ ျဖတ္၀င္ေနတယ္
သြင္းအားစုေတြ အားကိုးနဲ႕ ထြက္ႏွဳန္းျမင့္ အရွဳံးအဆံုးေတြထဲ ျဖတ္ဆြဲေနတယ္
ေထာင္ျမင္ရာစြန္႕ ေခါင္းတၿငိမ္႔ၿငိမ္႕ေတြ အငိုက္ ျဖတ္ရိုက္ေနတယ္
အမ်ားေျပာေနသလို ကမၻာဟ ာ ျပားရတဲ႕အထဲ
လမ္းညႊန္ေျမပံုဟာ ေျမစမ္း ခရမ္းပ်ိဳးေနေလသမွ်
မိုးေမွ်ာ္ ေကာက္ပင္ထြား။ဗိုက္ပူနံကားး လယ္ယာမ်ား။ေၾကးြၿမီ သံုးသီးစား---ဆိုသလို
ရြာဦးကန္ကိုယ္တိုင္ က ရြာကိုျပန္လည္ေသာက္သံုးေနပါၿပီ ---ဆိုသလို
ဒါေၾကာင့္ စိတ္ မွ စိတ္ခ်ရပါ့မလား
စိတ္မခ်ဘူး စိတ္မခ်ဘူး
ေက်ာ္ခဲ႕ ျဖတ္ခဲ႕ အလင္းတန္းတိုင္းဟာ လမ္းျပၾကယ္ မဟုတ္ခဲ႕သလို
ျပန္လည္သံုးသပ္ရန္လိုအပ္ေနတာ မနက္ျဖန္ေတြ လား။
အရြဲ႕နဲ႕ အေစာင္းဟာ စေရြးကိုက္ေလ့ရွိသလို
ဥာဏ္ပညာလမ္းက်ဥ္းဟာ ပိတ္ဆို႕ သြားၿပီလား။
အၿပီးလိုလို အပိုင္လိုလို ျပန္မေလွ်ာက္ခ်င္ဘူးလိုလိုနဲ႕
ယခင္လိုလို ယခုဟာလည္း အရုဏ္တက္ၿပီဆို
မမွန္မကန္ တစ္ခြန္းနဲ႕ ကိုယ္လက္သန္႕စင္၊
ေန႕ခင္းေန႕လည္ဆို အာရံုခံ ျမားအစင္းစင္းနဲ႕ သားေကာင္ရွာ လူလူသူသူ ၊
လက္ၾကားမျမင္ရခ်ိန္မွာ တခြင့္တလမ္း အထူးထူးေတြကိုပဲ
ညီအကိုမသိတသိေတြနဲ႕ အလဲလဲအကြဲကြဲ မူးယစ္၊
ထိုကဲ႕သို႕ ကိုယ္တိုင္ထုတ္လုပ္လို႕ ကိုယ္တိုင္တင္ပို ႕ အတၱမ်ား၊
ကိုယ္တိုင္ ေၾကးဖြင့္လို႕ ကိုယ္တိုင္ ေစ်းရ အေဟာသိကံမ်ား၊
တစ္ကိုယ္ေတာ္ စား၀တ္ေနအခမ္းအနားမ်ားကိုသာ ဖြင့္လစ္ၾသ၀ါဒ နိစၥဓူ၀၊
ထိုမွတဆင္႔ရင္႕က်က္ၿပီးစီးေအာင္ျမင္ဟန္ ရွင္းလင္းေႏွာင္းတမ်ား၊
အဲဒီလို ေဒါင့္မက်ိဳးျခင္းမ်ား ဟာ အခ်ိဳးမေျပျခင္းမ်ားႏွင့္ ေသာက္ေဖၚစားဖက္ခဲ႕။
တကြဲ တျပား အလြဲအမွားမ်ားကိုသာ စနစ္တက် တည္းျဖတ္တင္ဆက္ခဲ႕။
အစမရွိ အမွာစကားေတြမွာ အဆံုးမရွိ အမွား ဇကာ က်ခဲ႕။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ အစဥ္အလာ မိုးေမွ်ာ္ေတးေတြကို ထြန္ယက္၊
သမရိုးက် မ်ိဳးေစ့ေတြနဲ႕ နည္းစနစ္မ်ားကို ပက္ႀကဲ၊
ဒါေၾကာင့္ မယံုဘူး မရဲဘူး မယံုႏိုင္ဘူး မရဲႏိုင္ဘူး
ယံုပါ ရဲပါ ယံုလိုက္ပါ ရဲလိုက္ပါ
အတိတ္ရြက္စိမ္းေတြ တဖားဖားနဲ႕
ဓါတုေဆးအကူ ရာသီစာစိုက္ခင္းေတြကို အသာထား
တိမ္ေတာင္ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ေတြ တလိပ္လိပ္နဲ႕
မိုးမပါေရမပါ ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းျခင္းေတြကို အသာထား
သဲဖုန္ မွဳန္မွဳိင္းေတြ အလူးလူးနဲ႕ ေလနီမုန္တိုင္းစိမ္း အရူးအမူးေတြကို အသာထား
ပိုင္ပါတယ္ ႏိုင္ပါတယ္ ပီပါတယ္ ျမည္ပါမယ္
ေရာက္သမွ် ေပါက္မယ္ ေလွ်ာက္သမွ် ေဖါက္မယ္
တတ္သမွ် ေရးမယ္ မွတ္သမွ် ဖြဲ႕မယ္
ေရြ႕သမွ် ေလ႕မယ္ ေျပးသမွ် ေရြးမယ္
မိုးဦးက် ေတာင္က်ေခ်ာင္းလို ရွဳပ္ေထြးေနာက္က်ိ
သမရိုးက် အျမင္အသိေတြကို ရွင္းမယ္ လင္းမယ္
ရာသီ အကူအေျပာင္းရဲ႕ ေလႏွင္ ရြက္ေျခာက္ေတြလို
ကေမာက္က ဖရိုဖရဲမ်ား ဆြဲမယ္ လွဲမယ္
ေနလာႏွင္းေပ်ာက္သေဘာတရားမွာ ေစာင့္မယ္ ဆိုင္းမ ယ္
ပစ္မွတ္ကိုဟန္႕တားျခင္းအျပင္ အျခားအစြမ္းေတြကိုပါ ဖ်က္သိမ္းပစ္ႏိုင္တဲ႕
ဒံုးခြင္းဒံုးလိမၼာတစ္စင္းလို ႀကံုးမယ္ ရုန္းမယ္
လူေျပာသူေျပာမ်ားမ်ားေနတဲ႕
အူမေတာင့္မွ သီလေစာင့္ကုိ ဖာမယ္ ေထးမယ္ ရွာမယ္ ေကၽြးမယ္
အစရွိသျဖင့္ ကုန္ၾကမ္းေတြ မွိဳရိပ္မသန္းေစဖို႕
ကုန္ေခ်ာေတြ ပိုးမႊားကင္းေစဖို႕
ဆည္ဖို႕ တားဆီးခ ံေခ်ာင္းေတြ ထပ္မံ မ်ိဳးဆက္မပြားေစဖို႕
စိတ္သြားတိုင္း ေစတနာပါဖို႕
ငါတို႕ေန႕ရက္ေတြဟာ အသိသတိေတြနဲ႕ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး
မငဲ႕မေစာင္း၊ ကိုယ္႕လမ္းေၾကာင္းကို၊ စိတ္ေကာင္းနဲ႕ ယွဥ္လို႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး
ကိုယ္တည္းတစ္ေယာက္၊ခ်မ္းသာေရာက္ဖို႕၊ခုေလာက္ႀကိဳးကု တ္၊အားမထုတ္ဘူးလို႕ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး
အစစအရာရာ မေပါ့မပါးလြန္းေပမဲ႕
ခုလို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ရုန္းကန္
ကိုင္း
ေျပာစရာ
ဘာက်န္ေသးသလဲ---------
ဆိုေတာ့
က်န္ေနတာက
အလုပ္
လူလန္း(၁၄-၁-၂၀၁၃)
ပ်ိဳူးေထာင္ေရကစလို႕ လက္သာကိုယ္ကၽြတ္
သံုးစားခဲ႕ရေလသမွ် အေလနေတာ အၾကြင္းအက်န္
သီးၾကပြင့္ၾကျပန္ေတာ့ နငယ္ နပင္းပိတ္
အတိတ္ေျခရာလက္ရာဆိုလို႕ ေဟာဒီ ျပာၾကြင္းျပာက်န္ေတြပဲ ရွိေတာ့သလို
အငံု အဖူးေတြဟာ ေကာင္ကင္းႀကီးထဲ အိပ္မက္ခါးလို အစအဆံုးမရွိ
အဆင့္ဆင့္ေဖါက္ခြဲ cluster ပန္းဗံုးမ်ားအၾကား ရွင္သန္ကုတ္ကပ္လို႕
ထမင္းလြတ္ဟင္းလြတ္ စြတ္စြတ္ရြတ္ရြတ္ ကမၻာႀကီးသာ ၊
ဟိုစမ္းသည္ရမ္း မသန္မစြမ္းျမစ္ႀကီးကိုသယ္ေဆာင္လို႕
ဒဏ္ရာ အနာတရေတြက အစိုေရ မ၀ တ၀
ဘ၀ေတြကလည္း မ်ိဳးေစ့ေတာင္ျပန္လည္ မရရွိေတာ့သလို
အားလံုးဟာ တအုပ္တမ အလဲအကြဲ အလူးအလိမ္႔ေတြနဲ႕
ဘာဆိုဘာမွ နားပါးမလည္ ယိမ္းအလွေတြကလို႕
ပြင့္ရသီးရမွာကိုပဲ အနာဂတ္ေမ႕သလို အေကြ႕လို
ခ်ိဳ႕တဲ႕ႏြမ္းပါးႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြသာ နယ္စည္းေတြမျခားၾက
ဟိုးးးးးးးးးးးးေရွ႕မွာ ရုန္းရင္းဆန္ခပ္ လိွဳင္းေတြ
ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့ တိမ္ေတာင္ၿပိဳးျပက္ေတြ
ငါတို႕မွာသာ ညစ္ညမ္းေလထုကို စကၠန္႕နဲ႕အမွ်
တခ်ိဳ႕ေတးနဲ႕၊ တခ်ိဳ႕ကဗ်ာနဲ႕ စာနဲ႕၊ အဲဒီတခ်ိဳ႕နဲ႕
အျခားေသာတခ်ိဳ႕ေတြ ဆက္စပ္စာစီလို႕ လက္သီးလက္ေမာင္းတမ္းၾက
မီးခိုးမ်ား။ ေလဟာနယ္မ်ာ။ ဘ၀မ်ား။အခ်ိန္မ်ား။ေတြးသိတတ္ရွင္မ်ား။
အေႏွာင္အဖြဲ႕ေတြကို စနစ္တက် ဖ်က္ေႁခြ လြတ္လပ္ ထံုကူးၾက။
ေကာင္းကင္ေတြကအစ အိပ္မက္ပန္းခ်ီနဲ႕ ႏွင္းမွဳန္ခ်မ္းျမေတြအဆံုး အားလံုးဟာ
ငါတို႕ကို ငါးစာ ေတးေတြနဲ႕ ေခ်ာ့ ေျခာက္ ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္း
တိုးတက္ပါတယ္။ ကြဲအက္ပါတယ္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးပါတယ္။ေၾကက်ိဳးပါတယ္။
အဲလို တစစီ တစစီထဲမွာ တကိုယ္ေတာ္ေတြဟာ တပိုင္တႏိုင္
တခိ်န္ခ်ိန္ တေနရာရာ တေယာက္ေယာက္
အားလံုးနဲ႕ အားလံုး ျပည္႕ႏွက္ ပဲ႕တင္ လႊမ္းၿခံဳၾက
လိုအပ္ရင္ အေမွာင္ရင္ခြင္ကိုလည္း လင္းပြင့္ လက္တြဲ
ေဟာဒီ အေမွာင္ညရဲ႕ ဗဟိုခ်က္ တည္႕တည္႕ ႀကီးထဲ မိုးႀကိဳးအလင္းလို ထိုးေဖါက္
စက္ကြင္းလြတ္ရာ ၿပိဳးၿပိဳးၿပက္ေနသူ ကိုယ့္အေရးအေျမာ္အျမင္
သူတလူတို႕ နားပါးႀကီးေတြ လိုင္းဆြဲအားေကာင္းလွခ်ည္႕
ဖူးခဲ႕ပါၿပီ။သီးခဲ႕ပါၿပီ။မွည္႕ခဲ႕ပါၿပီ။ခုလို အမွည္႕လြန္ကာလထိ ကသမ္းကရမ္း
အပုတ္နံ႕ ကူးစက္ေရာဂါေတြ ျဖန္႕ေ၀ လက္သရမ္းလို႕
ေနာက္မွာ တငံု႕ငံု႕ အငံုေလးေတြ ေခါင္းေလး မရဲတရဲ ေဖၚလို႕ က်ီးလန္႕စာစား
သီးကင္းေလးေတြနဲ႕ပဲ အသီးေတြကင္းရေတာ့မွာလား
ျမင္သာျမင္ မၾကင္ရသလို ရူးသြပ္ရပါၿပီ ဒီဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲ
သန္႕ရွင္းလတ္ဆတ္အရသာေတြ လွ်ာမထိရေတာ့ဘူးလား။
အေကာင္းေတြ အမြန္ေတြ လမ္းဆံုးခဲ႕ၿပီလား။
ဆင္ႀကံႀကံ ခ်ိဳေထာင္ကားယားထိပ္ကြက္ႀကီးသာ ငါတို႕ အနာဂတ္လား။
အငံုအဖူးေတြနဲ႕ တစ္ပင္လံုး ညြတ္ ကိုင္း ပင္ပ်ိဳတို႔ ေရ………….
လင္းခ်င္းမ်က္၀န္းေတြနဲ႕ အၿပိဳင္ ျမစ္ဟာ စြန္႕ဦး အရိုး ထြင္လို႕
တြန္႕ေခါက္ေတာင္စဥ္ ဒီလွဳိင္း ဆို႕ဆို႕ ဆိုင္းဆိုင္းႀကီးထဲ
အေတာင္ပံေတြ ကိုယ္စီ ျမင္သတိ စားသတိ သြားသတိ ရြက္လႊင့္ရင္း
အေျခကခံတို႕ေရ…..ငါတို႕ေရ……….ကၽြန္ေတာ္ကၽြန္မတို႕ေရ…..
စိုက္သေလာက္ရိတ္သိမ္းရမယ္လို လန္းဆတ္ ရုန္းႂကြ
မိုးတိုးမတ္တပ္ ႀကီး တင္ဆက္ခဲ႕ၾက ယမန္ေန႕ေတြအေပၚ
ငါတို႕ဒီေန႕ကို ဆင္အို ဆင္ကန္း တစ္ေကာင္ေနာက္မွာ ေတာတိုးေန ေစဦးမလားး
မ ျဖစ္ဘူး--မနက္ဖန္မွာ လွဳိင္းတို လွဳိင္းရွည္ ျမန္နွဳန္းျမင့္ ေအာ္သံေခၚသံေတြရွိေနလို႕
ဟုတ္တယ္-ေရွ႕ေရာက္ေနသူမွာ ေစာင့္ရႀကိဳရမဲ႕ တာ၀န္ကြန္ယက္ႀကီးရွိေနလို႕
မျဖစ္ဘူး-အိပ္မက္ဆိုတာ ပန္းေရာင္စံုေပမဲ႕ ကိုယ္တိုင္စိုက္ခ်င္ပိ်ဳးခ်င္သူေတြနည္းလြန္းလို႕
ဟုတ္တယ္-ငါတို႕က သမိုင္းကို ေရးေနလို႕
မျဖစ္ဘူး-သမိုင္းဟာ ငါတို႕ကို သူ႕သေဘာသူေဆာင္ေနေစလို႕
အဲဒီလို-ငါတို႕ဟာ ခင္ဗ်ားတို႕မဟုတ္ေသးသမွ်
ငါနဲ႕ သူနဲ႕ သူမနဲ႕ ခင္ဗ်ားဟာ ငါတို႕ျဖစ္ၾကပါမွ
အိုေက….အိုေက…အိုေက.
ငါတို႕ကို စားလိုက စားေစ
ေကာက္သစ္ပြဲႀကီးျဖစ္ေျမာက္သြားရင္…….အိုေက.။
လူလန္း
RSS Feed